Mπισκότα Παπαδοπούλου

Η ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΑ
 (μεμονομένη περίπτωση ...κατά το σύστημα...)

Η ιστορική εταιρεία εδώ και 91 χρόνια γλυκαίνει τους Έλληνες με τα διάσημα μπισκότα της και παρά τη οικονομική κρίση γλυκαίνει και τους εργαζόμενους που απασχολεί καθώς όχι μόνο δεν έκανε περικοπές μισθών και απολύσεις αλλά έδωσε αυξήσεις και προχώρησε σε προσλήψεις. Πρόκεται για την εταιρεία Παπαδοπούλου η οποία λειτουργεί από το 1922.
Η άλλη Ελλάδα, εκείνη που εργάζεται σκληρά και προκόβει αποτελεί για όλους μας αχτίδα φωτός μέσα στη θύελλα της οικονομικής κρίσης. Παρά το δύσκολο περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί στην αγορά υπάρχουν εταιρείες που επιμένουν...ελληνικά.
Μία από αυτές, είναι η εταιρεία Παπαδοπούλου η οποία όχι μόνο δεν έκοψε τους μισθούς των 1200 εργαζομένων  αλλά έκανε και αυξήσεις με μπόνους προς τους υπαλλήλους που πιάνουν τους στόχους τους, ενώ προχώρησε και σε προσλήψεις. Είναι χαρακτηριστικό οτι πριν λίγο καιρό προσελήφθησαν 55 εργαζόμενοι εκ των οποίων οι 38 ήταν ανειδίκευτο προσωπικό.
"Είναι ο τρόπος μας να στηρίξουμε τη χώρα μας και να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στους υπαλλήλους μας" λέει στο Νewsit υψηλόβαθμο στέλεχος της εταιρείας Ε.Ι.Παπαδοπούλου ΑΕ.

Η διάσημη εταιρεία στο χώρο της μπισκοτοποιίας και των αρτοσκευασμάτων διαθέτει 4 εργοστάσια σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Βόλο και Οινόφυτα, καθώς και μία κεντρική αποθήκη έτοιμων προϊόντων στην περιοχή της Μάνδρας, που είναι πιστοποιημένα και λειτουργούν κατά τα διεθνή πρότυπα διαχείρισης ποιότητας και ασφαλείας τροφίμων
Τα προϊόντα Παπαδοπούλου τα οποία μετρούν δεκάδες βραβεύσεις σε ελληνικές και διεθνείς εκθέσεις δεν είναι διάσημα μόνο στην ελληνική αγορά αλλά ταξιδεύoυν σε περισσότερες από 40 χώρες και στις 5 ηπείρους, με αιχμή του δόρατος το Caprice και με τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, περιλαμβανομένης και της Κύπρου, να αποτελούν στρατηγική προτεραιότητα ανάπτυξης.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΙΣΜΗΝΗ ΛΕΝΤΖΟΥ

Η ελευθερια του τυπου;

Αναδημοσίευση από τον ιστοτόπο DOC.TV
***


Το indymedia κλείνει, αλλά οι ειδήσεις σωπαίνουν. Όπως λένε και τα σχόλια στο τουίτερ, «Τα μίντια έκαναν αναπαραγωγή τις ειδήσεις του indymedia χωρίς να βάζουν πηγή, και σήμερα που το έκλεισαν βγάζουν το σκασμό». Για να μην ταυτιστούν με τους «τερορίστες»….

Τις προάλλες προσπαθούσα μια ώρα να εξηγήσω στη συζήτηση με έναν μεγάλο άνθρωπο που ενημερώνεται συνεπώς, καθημερινά και σφαιρικά (από καθεστωτικά ΜΜΕ), γιατί πρέπει οι ειδήσεις να έχουν αντικειμενικότερη κάλυψη σε θέματα σχετικά με αναρχικούς.Επιβεβαίωσα αυτά που γνωρίζουμε: οι νεοναζί κάθονται κάθε βράδυ στις οκτώ στο οικογενειακό τραπέζι και τρώνε μαζί με τους «νοικοκυραίους». Αλλά οι αναρχικοί είναι λέξη και έννοια ταμπού -τρομοκράτες. Σήμερα οι χρυσαυγίτες εξ ορισμού νομιμοποιούνται να διαδίδουν την προπαγάνδα τους από την τηλεόραση, αλλά οι αναρχικοι εξ ορισμού και αδιαμφισβήτητα θεωρούνται τρομοκράτες.
Η λογοκρισία έχει κάνει τη δουλειά της. Προωθώντας την ακροδεξιά επεκτατική πολιτική της, η Νέα Δημοκρατία νομιμοποιεί την ακροδεξιά (και τη ΧΑ) -ποινικοποιώντας, με συνεπαγωγική καραμπόλα, ό,τι βρίσκεται εξ αριστερών. Τα γνωστά. Το θέμα τώρα είναι άλλο: Μήπως το επικίνδυνο παιχνίδι πόλωσης νομιμοποιούν και τα ανεξάρτητα/αριστερά μίντια, εάν σέβονται τους κανόνες και τις επικρατούσες αντιλήψεις των υποκριτικών «καθεστωτικών ΜΜΕ»;
Η βία της λογοκρισίας χτυπάει την πόρτα όλων μας. Όπως έγινε με τις διαδηλώσεις. Όπως έγινε με τους μετανάστες. Όπως έγινε με το indymedia…
ΥΓ: Και η άλλη σχετική είδηση της ημέρας: Η ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα κατρακύλησε 14 θέσεις στη διεθνή λίστα, λίγο πιο κάτω από τη Νικαράγουα…

ΜΕΛΙΤΑ ΚΑΡΑΛΗ 13.04.2013

ΠΕΡΙ ΑΝΑΡΧΙΑΣ

 Τού David Graeber

  Ο  Ντέιβιντ Γκράεμπερ είναι ένας από τους πλέον γνωστούς ανθρωπολόγους της γενιάς του, και για τη πρωτογενή έρευνα που έκανε στο νησί της Μαγαδασκάρης αλλά και για την πολιτική του δράση ως αναρχικός στο κίνημα κατά της Παγκοσμιοποίησης της τελευταίας δεκαετίας. Δίδασκε στο πανεπιστήμιο του Γέηλ από όπου και εκδιώχθηκε λόγω της πολιτικής του δράσης. Τώρα διδάσκει στο πανεπιστήμιο Γκόλντσμιθς του Λονδίνου.

Πιθανώς να έχεις ήδη ακούσει ένα-δυο πράγματα για τους αναρχικούς και τι υποτίθεται ότι πιστεύουν. Το πιθανότερο είναι πως ότι έχεις ακούσει είναι ανοησίες. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι οι αναρχικοί είναι υποστηρικτές της βίας, του χάους και της καταστροφής ή ότι είναι τρελαμένοι μηδενιστές που απλά θέλουν να τινάξουν τα πάντα στον αέρα. Στη πραγματικότητα τίποτα δεν απέχει περισσότερο από την αλήθεια. Οι αναρχικοί είναι απλά άνθρωποι που πιστεύουν ότι τα ανθρώπινα όντα είναι ικανά να συμπεριφέρονται με εύλογο τρόπο χωρίς να τους το επιβάλουν. Είναι μια πολύ απλή σκέψη. Μα είναι μια που οι πλούσιοι και δυνατοί έβρισκαν πάντοτε πολύ επικίνδυνη.
Στην πιο απλή μορφή τους τα αναρχικά πιστεύω καταλήγουν σε δύο βασικές υποθέσεις. Η πρώτη είναι ότι τα ανθρώπινα όντα είναι, υπό κανονικές συνθήκες, όσο λογικά και αξιοπρεπή τους επιτρέπεται να είναι και μπορούν να οργανώνουν τον εαυτό τους αλλά και τις κοινότητες τους, χωρίς να χρειάζεται να τους πουν το πως. Η δεύτερη είναι ότι η εξουσία διαφθείρει. Περισσότερο απ΄όλα, ο αναρχισμός σημαίνει απλά να έχεις το κουράγιο να παίρνεις τις αρχές της κοινής ευπρέπειας, με τις οποίες όλοι ζούμε, και να τις ακολουθείς μέσα από τα λογικά συμπεράσματα τους. Όσο παράξενο και αν φαίνεται, στα πιο σημαντικά πράγματα είσαι ήδη αναρχικός-ή, απλά δεν το συνειδητοποιείς.
Ας αρχίσουμε παίρνοντας μερικά παραδείγματα από την καθημερινή ζωή.

• Αν υπάρχει μια γραμμή για να ανέβεις σε ένα λεωφορείο με πολύ κόσμο, περιμένεις τη σειρά σου και αποφεύγεις να ανοίξεις δρόμο με τον αγκώνα σου, ακόμα και όταν δεν υπάρχει τριγύρω αστυνομία;

Αν απάντησες “ναι”, τότε