music

Home |my choice | dark wave | punk | αστα να πανε

Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

Η ΠΙΚΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

... ο φίλος ο Θοδωρής τα λέει πάρα πολύ καλά...όποιος το διαβάσει όλο έχει ελπίδα... 



αντε ρε...


             

 "Άκου ...Ελληνάκο και ξύπνα! Είναι ώρα να πολεμήσεις" 

 

Απολογούμαι Ελληνάκο. Σου ζητώ συγγνώμη γιατί σε πρόσβαλα. Δεν έπρεπε να σε αποκαλέσω ...Ελληνάκο. 


Εσύ είσαι μαχητής του φωτός.

Ένδοξος και ανδρείος. 

  Άγρυπνος φρουρός του καλού. 

Άγγελος της δικαιοσύνης. 

Φύλακας κάθε αδύναμου και κατατρεγμένου. 

Είσαι κάτι σαν τον ...Spider - man δηλαδή.

Στην τηλεόραση όμως και στους πολιτικούς που όλη την ημέρα σε βρίζουν "απατεώνα, κλέφτη, λωποδύτη, τεμπέλη, χαραμοφάη, διεφθαρμένο, διεστραμμένο, μίασμα" δεν αντιδράς. Εκεί σκύβεις το κεφάλι και συμφωνείς ένοχα. Κάθεσαι και τους παρακολουθείς υπνωτισμένος να σε μειώνουν και να σε θανατώνουν Ελληνάκο.

Για θυμήσου, όταν ήσουν μικρός, πώς σε ξύπναγε η μαμά σου:

Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012

Ραφαηλιδης-αναφορα στον Τσε


Απόσπασμα από το βιβλίο «Επαναστατικά και απελευθερωτικά κινήματα»


Απόσπασμα από το βιβλίο «Επαναστατικά και απελευθερωτικά κινήματα» (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 1997) του δημοσιογράφου Βασίλη Ραφαηλίδη (1934-2000). 

Ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα ντε λα Σέρνα γεννήθηκε στο Ροζάριο της Αργεντινής το 1928. Ήταν δυο χρόνια νεότερος του Φιντέλ Κάστρο. Και δυο αιώνες μεγαλύτερος όσον αφορά τον επαναστατικό μύθο που συνοδεύει και τους δυο. Στην ιστορία των επαναστάσεων είναι δύσκολο να βρεις πρόσωπο που να λατρεύτηκε, με μια έννοια καθαρά μεταφυσική, περισσότερο απ’ τον Γκεβάρα.

 Ο Τσε είναι κάτι σαν ημίθεος, αν τον δεις απ’τη μεριά της μυθολογίας των αρχαίων λαών, και κάτι σαν άγιος, αν τον δεις απ’ τη μεριά της μυθολογίας των χριστιανών. Αν τον δεις απ’τη μεριά της μυθολογίας των κομμουνιστών, οφείλεις να παραδεχτείς πως ο μόνος χώρος που μπορεί να παράγει στις μέρες μας ήρωες και άγιους μαζί ειναι ο δικός τους, κι ας είναι γεμάτος αίμα. Ίσως γιατί, όπως λέει και ο Γκαμπριέλ Μαρσέλ, οι κομμουνιστές ειναι οι μόνοι στις μέρες μας που μπορούν και πεθαίνουν για συμφέροντα που δεν είναι προσωπικά τους. Κάποτε παλιά, πολύ παλιά, το προνόμιο της υπέρτατης θυσίας υπέρ της ομάδας το είχαν οι ομηρικοί ήρωες. Αργότερα, το ίδιο προνόμιο πέρασε στους χριστιανούς μάρτυρες των πρώτων χριστιανικών αιώνων. Μόνο που αυτοί πίστευαν στη «μετά θάνατον ζωή» και η θυσία τους μοιάζει ιδιοτελής.
Πως, λοιπόν, οι κομμουνιστές μπορούν να πεθαίνουν με τέτοια ευκολία για συμφέροντα που δεν είναι τα προσωπικά τους; Την απάντηση θα την βρείτε στην Ιλιάδα, όχι στα Ευαγγέλια. Ο Τσε είναι ένας ξεχασμένος απ’ την προσωκρατική αρχαιότητα ομηρικός ήρωας, που αρνήθηκε να υπακούσει στις υποδείξεις του σωκρατικού «δαιμονίου» για μια στροφή της συνείδησης προς τα μέσα, προκειμένου να συναντήσει εκεί το παραμύθι για τον «μοναδικό και αναντικατάστατο άνθρωπο». Που αν τον βρει πρέπει να βρει και το συμπληρωματικό μύθο για τη σωτηρία του μοναδικού και αναντικατάστατου ανθρώπου.

 Με τη βοήθεια τη προσευχής και χωρίς πολύ κόπο ο καλός χριστιανός εύκολα κάνει τα δέοντα προκειμένου το πρόσωπο του να διαιωνίζεται στους αιώνες. Η μνήμη του θα είναι αιώνια

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

Η σκοτεινή πλευρά του 1821





Δημήτρης Λιθοξοόυ



"Τούρκος μη μείνει στο Μοριά, μηδέ στον κόσμο όλο"
δημοτικό τραγούδι εποχής

Το 1828 οκυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας, απαντώντας σε ερώτημα των μεγάλων δυνάμεων της εποχής, για τον πληθυσμό των Τούρκων που κατοικούσαν στην Πελοπόννησο πριν το 1821 και τον πληθυσμό τους μετά (με τη δημιουργία του νεοελληνικού κράτους), έδωσε δύο νούμερα: 42.750 και 0 (μηδέν) [Χουλιαράκης 1973: σ. 31].
Η επίσημη αυτή ψυχρή δημογραφική αναφορά, έκρυβε μέσα της τη σκοτεινή πλευρά του '21, την εξόντωση δηλαδή από πλευράς εξεγερμένων, του συνόλου του μουσουλμανικού άμαχου πληθυσμού,  που στην πραγματικότητα ήταν 15.138 οικογένειες ή 63.813 άτομα [Σιμόπουλος 1979, σ. 211].
Πρόκειται για την πρώτη γενοκτονία στο όνομα της "εθνικής υπόθεσης", επί βαλκανικών εδαφών κατά τους νεότερους χρόνους. Ας την παρακολουθήσουμε χρονολογικά από το Γαλάτσι μέχρι την Τριπολιτσά:
Οι πρώτες σφαγές πραγματοποιούνται στη Μολδοβλαχία, υπό την καθοδήγηση του Αλέξανδρου Υψηλάντη, που περιστοιχιζόταν "από ένα συρφετό καταχραστών, απείθαρχων και ύπουλων ατόμων" [Τρικούπης 1993, σ. 116], και αποτελούν το προοίμιο των όσων θα ακολουθήσουν στην Ελλάδα. Πρωταγωνιστής στο μακελειό βρίσκεται ο Φιλικός οπλαρχηγός Βασίλης Καραβιάς, αρχηγός ως τότε της χωροφυλακής στο Γαλάτσι.
Στις 21 Φεβρουαρίου, παραμονή της εισόδου του Υψηλάντη στις ηγεμονίες, ο Καραβιάς σφάζει με τους μισθοφόρους του την οθωμανική φρουρά και όλους τους άμαχους τούρκους εμπόρους και ναυτικούς που βρίσκονται στο Γαλάτσι και πλιατσικολογεί τα εμπορικά τουρκικά καταστήματα [Βακαλόπουλος 1980, σ. 425]. Λίγες μέρες αργότερα, παρουσία του ίδιου του Υψηλάντη, ο Καραβιάς διατάζει τη σφαγή της οθωμανικής φρουράς του Ιασίου, που είχε παραδοθεί και όλων των τούρκων εμπόρων [Βακαλόπουλος 1980, σ. 185]. Ο Υψηλάντης γνωστοποιεί τις προθέσεις του, χαρακτηρίζοντας με προκήρυξη τις σφαγές των αιχμαλώτων στρατιωτών και των αμάχων εμπόρων και το πλιάτσικο της περιουσίας τους, ως "ηρωικά κατορθώματα".
Η εξέγερση στο Μοριά, αρχίζει από τα Καλάβρυτα στις 21 Μαρτίου. Πρωτοστατούν οι Φιλικοί Σωτήρης Χαραλάμπης, Ασημάκης Φωτήλας, Βασίλης Πετμεζάς, Σωτήρης Θεοχαρόπουλος και Νίκος Σολιώτης. Οι τριακόσιοι περίπου τούρκοι κάτοικοι της κωμόπολης, μετά από μικρή αντίσταση παραδίδονται με συνθήκη, η οποία αμέσως καταπατάται από τους νικητές. Οι άντρες αιχμάλωτοι σφαγιάζονται και τα γυναικόπαιδα γίνονται δούλοι στα σπίτια των ισχυρότερων Ρωμιών της περιοχής, σύμφωνα με τη μαρτυρία του γάλλου αξιωματικού Μαξίμ Ρεϊμπό.
Ακολουθεί η Πάτρα στις 23 Μαρτίου. Επικεφαλής βρίσκονται οι Φιλικοί Παλαιών Πατρών Γερμανός, Ιωάννης Βλασσόπουλος (ρώσος πρόξενος), Ανδρέας Ζαΐμης, Ανδρέας Λόντος και Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος. Οι μουσουλμάνοι κλείνονται στο κάστρο.
Ο γάλλος πρόξενος Χ. Πουκεβίλ γράφει στο ημερολόγιο του: "Δεν πίστευα πως θα ξαναδώ το φως ύστερα από αυτή την τρομερή νύχτα... Κραυγές ασυνάρτητες, μια πόλη είκοσι χιλιάδων κατοίκων χάνεται...Οι Έλληνες πυρπολούν τη μουσουλμανική συνοικία. Οι δρόμοι γεμάτοι πτώματα. Ο αρχιεπίσκοπος Γερμανός φορτώθηκε μεγάλη ευθύνη...Οι Έλληνες φθάνουν από τα χωριά κραυγάζοντας "θάνατος στους Τούρκους"...Η σημαία του Σταυρού κυματίζει πάνω στα τζαμιά. Οι παπάδες βαπτίζουν πολλά τουρκόπουλα...Μπαίνουν στην πόλη οι προεστοί της Βοστίτσας. Μπροστά πηγαίνουν άνθρωποί τους που έχουν μπηγμένα επάνω σε κοντάρια πέντε τουρκικά κεφάλια "[Σιμόπουλος 1979, σ. 189 - 190].
Ο πρόξενος της Σουηδίας στην

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;





   Γεώργιος Σουρής (1853-1919)


Ποιός είδε κράτος λιγοστό

Ποιος είδε κράτος λιγοστό
σ' όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει
και πενήντα να μαζεύει;

Να τρέφει όλους τους αργούς,
νά 'χει επτά Πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;

Νά 'χει

το πολυτεχνείο ζεί



                              Οι νεκροί είναι εδώ


Υπάρχουν κάποιοι πού θέτουν θέμα ύπαρξης νεκρών την περίοδο του πολυτεχνείου,
Είναι ανάξιοι και δεν δίνω απάντηση σε κανέναν από αυτούς. Παραθέτω όμως τα ονόματα των νεκρών στους νεότερους  που μπορεί να παραπλανήθουν  από εμετικά μιάσματα





1.Σπυρίδων Κοντομάρης του Αναστασίου, 57 ετών, δικηγόρος (πρώην βουλευτής Κερκύρας της Ένωσης Κέντρου), κάτοικος Αγίου Μελετίου, Αθήνα. Στις 16.11.1973, γύρω στις 20.30-21.00, ενώ βρισκόταν στη διασταύρωση οδών Γεωργίου Σταύρου & Σταδίου, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια που έριχνε η Αστυνομία κατά των διαδηλωτών, με αποτέλεσμα να υποστεί έμφραγμα του μυοκαρδίου. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ., όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.

2. Διομήδης Κομνηνός του Ιωάννη, 17 ετών, μαθητής, κάτοικος Λευκάδος 7, Αθήνα. Στις 16.11.1973, μεταξύ 21.30 και 21.45, ενώ βρισκόταν μαζί με άλλους διαδηλωτές στη διασταύρωση των οδών Αβέρωφ & Μάρνη, τραυματίστηκε θανάσιμα

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

Einstürzende Neubauten

                                    negativ nein


Einstürzende Neubauten is a German industrial band, originally from West Berlin, formed in 1980. The group currently comprises Blixa Bargeld (lead vocals, guitar, keyboard), Alexander Hacke (bass, guitar, vocals), N.U. Unruh (custom-made instruments, percussion, vocals), Jochen Arbeit (guitar and vocals), and Rudolf Moser (custom-built instruments, percussion, and vocals).

Ο ιστορικός λόγος του Αρη Βελουχιώτη στη Λαμια

                                                   22 Οκτωμβρίου 1944

 

Στις 19 Οκτωβρίου απελευθερώνεται η Λαμία. Δυνάμεις του ΕΛΑΣ, αντιπροσωπεία της ΠΕΕΑ και του ΕΑΜ, καταφτάνουν στην πόλη. Στις 29 Οκτωβρίου και με αφορμή την επέτειο του ΟΧΙ, συγκαλείται στην πλατεία Ελευθερίας της πόλης, πανηγυρική συγκέντρωση του ΕΑΜ με παμφθιωτική λαϊκή παρουσία. Ο Άρης εκφωνεί από το περίφημο μπαλκόνι τον παρακάτω λόγο.

Γιατί αγωνίστηκα.

Αδέλφια, Έλληνες και Ελληνίδες της Λαμίας και της περιοχής της!
Από μέρους του Γενικού Στρατηγείου του Ε.Λ.Α.Σ, σας φέρω τους πιο θερμούς χαιρετισμούς.
Όπως βλέπετε, πρόκειται «να βγάλω λόγο». Μα ο λόγος μου αυτός δεν θα μοιάζει καθόλου με τους λόγους που γνωρίσατε μέχρι σήμερα. Δεν πρόκειται να σας υποσχεθώ ούτε πως θα σας φτιάξω γεφύρια ή ποτάμια, όπως σας υποσχόντουσαν πως θα σας φέρουν οι παλιοί κομματάρχες. Ούτε και θα σας τάξω λαγούς με πετραχήλια. Δεν επιδιώκω ν' αποσπάσω επαίνους για τη ρητορική μου δεινότητα. Επιδιώκω απλώς ν' ακούσετε αυτά που θα σας πω. Προσέξτε. Θ' αρχίσω σαν τα παραμύθια:

Η αθάνατη ελληνική φυλή.

Κάποτε η γωνιά αυτή της γης που πατάμε και λέγεται Ελλάδα ήτανε δοξασμένη κι ευτυχισμένη κι είχε ένα πολιτισμό, οπού επί 2 1/2 χιλιάδες χρόνια συνεχίζει να παραμένει και να θαυμάζεται απ' όλο τον κόσμο. Κανένας σοφός η άσοφος δεν μπορεί μέχρι σήμερα να γράψει ούτε μια λέξη, αν δεν αναφερθεί στα έργα που άφησαν οι δημιουργοί αυτού του πολιτισμού, που λέγεται αρχαίος ελληνικός πολιτισμός.
Κάποτε, λοιπόν, η χώρα μας ήτανε δοξασμένη...

Μαχάτμα Γκάντι

Μαχάτμα Γκάντι, 1869-1948 (Mohandas "Mahatma" Gandhi) 

 

 

 Το πραγματικό του όνομα ήταν Mohandas Karamchand Gandhi.
Γεννήθηκε το 1869 στη Δυτική Ινδία (Πορμπαντάρ) και πέθανε το 1948 στο Νέο Δελχί. Αφού σπούδασε πρώτα νομικά στο Λονδίνο, εγκαταστάθηκε ύστερα στη Νότια Αφρική, όπου αγωνίστηκε για να επιβάλλει το σεβασμό των δικαιωμάτων των Ινδών εργατών που είχαν μεταναστεύσει εκεί.Όταν ξαναγύρισε στην πατρίδα του το 1914, ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα μέσα στο κόμμα του Εθνικού Ινδικού Κογκρέσου υποστηρίζοντας ότι η Ινδία ήταν ώριμη για να αυτοκυβερνηθεί. Οργάνωσε ομάδες οπαδών για να αγωνιστούν εναντίον της πολιτικής και κοινωνική αδικίας. Στο μεταξύ προσπαθούσε να συμφιλιώσει τους Ινδούς με τους Μουσουλμάνους, αλλά το 1922 τον συνέλαβαν οι Άγγλοι. Δύο χρόνια μετά βγήκε από τη φυλακή. Αφού αποσύρθηκε από την ενεργό πολιτική ζωή, περιηγήθηκε σε ολόκληρη την Ινδία για να πείσει όλους για την κατάργηση των καστών.

Το 1930 τον βλέπουμε επικεφαλής της περίφημης «πορείας του αλατιού», ένδειξη διαμαρτυρίας εναντίον του φόρου που είχαν επιβάλλει οι Άγγλοι στην Ινδία, πορεία που την επανέλαβαν χιλιάδες Ινδοί, ως το σημείο να γίνει ένα πανίσχυρο κίνημα που συγκλόνισε ως τα βάθη της την ατάραχη ινδική αδιαφορία και οδήγησε για πρώτη φορά μια απολιτική και αδιάφορη μάζα στους πολιτικούς αγώνες. Έτσι ο Γκάντι συνελήφθη...

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

Το χρονολόγιο ενος μύθου

                                              Ερνέστο Γκεβάρα ντε λα Σέρνα




Ο Ερνέστο Γκεβάρα ντε λα Σέρνα γεννήθηκε στην πόλη Ροσάριο της Αργεντινής, γόνος οικογένειας που ανήκε στην ολιγαρχία της εποχής. Με ισπανικές και ιρλανδικές καταβολές, η οικογένειά του δεν είχε πρόβλημα στο να έρχεται σε επαφή με τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα, προκαλώντας έτσι την αστική τάξη.
Το 1948 γράφτηκε στην ιατρική σχολή του Μπουένος Αϊρες, χωρίς όμως να εξασκήσει το επάγγελμα του γιατρού
Μετά την αποφοίτηση του ο Τσε Γκεβάρα ταξίδεψε στη Γουατεμάλα με πολλούς ενδιάμεσους σταθμούς όπως η Βολιβία, το Περού, ο Παναμάς, η Κόστα Ρίκα, η Νικαράγουα και το Ελ Σαλβαδόρ.
Κάπου μεταξύ του 1954 και 1955 γνωρίστηκε με την Περουβιανή οικονομολόγο Ιλδα Γκαδέα. Η επαφή τους άνοιξε στον Τσε Γκεβάρα το δρόμο για επαφές με ένα ευρύ κύκλο εξόριστων και αριστερών διανοουμένων.
Το καλοκαίρι του 1955 η συνάντηση με τον Kάστρο είναι καταλυτική για τη μετέπειτα πορεία του κινήματος της 26ης Ιουλίου. Ο Αργεντίνος είδε στο πρόσωπο του Κάστρο έναν ηγέτη που θα μπορούσε να στηρίξει την Κουβανική επανάσταση.
1958. Η κατάληψη της Σάντα Κλάρα έπειτα από δύο χρόνια ανταρτοπόλεμου στην οροσειρά Σιέρα Μαέστρα ενάντια στο δικτάτορα Μπατίστα, ήταν ένα κομβικό σημείο για τον Τσε Γκεβάρα και την επανάσταση.
1η Ιανουαρίου 1959 και ο Μπατίστα αποχωρεί από την Αβάνα προς τη Δομινικανή Δημοκρατία. Ο Τσε Γκεβάρα αναλαμβάνει να εξετάσει τις εφέσεις των δύο επαναστατικών δικαστηρίων που λειτουργούσαν δικάζοντας στρατιωτικούς, αστυνομικούς και πολίτες.
Στις 7 Οκτωβρίου του 1959 ο Κάστρο του αναθέτει την αρχηγία του Τομέα Βιομηχανίας του Εθνικού Ινστιτούτου Αγροτικής Μεταρρύθμισης καθώς και του Τμήματος Εκπαίδευσης των Ενόπλων Δυνάμεων.
Στις 23 Φεβρουαρίου του 1961 διορίζεται Υπουργός Βιομηχανίας της Κούβας για να οργανώσει τις βιομηχανικές μονάδες και το κύμα κρατικοποιήσεων που έχει επέλθει στη χώρα. Έχει ήδη συναντηθεί με τον Χρουτσώφ στη Μόσχα και με τον Μάο Τσε- Τουνγκ στο Πεκίνο και έχει συμφωνήσει σε τιμή υψηλότερη από τις τιμές της αγοράς την εξαγωγή 4 εκατομμυρίων τόνων ζάχαρης.
Το 1961, κατά τη διάρκεια της αμερικανικής εισβολής του Κόλπου των Χοίρων τίθεται επικεφαλής των κουβανικών στρατευμάτων στην επαρχία Πινάρ ντελ Ρίο. Το στράτευμα του παρέμεινε ανενεργό αλλά πέτυχε με αντιπερισπασμό να αποπροσανατολίσει τις αμερικανικές δυνάμεις. Η κουβανική πολιτοφυλακή και αεροπορία αντιστάθηκαν επιτυχώς στην αμερικανική εισβολή.
11 Δεκεμβρίου 1964. Η ομιλία του στη Συνδιάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών χαρακτηρίζεται από τη διαμαρτυρία του εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών και τις λατινοαμερικανικές δικτατορίες που αυτές υποθάλπτουν.
1η Απριλίου 1964 και ο Τσε Γκεβάρα αποχωρεί από την Κούβα λόγω διαφωνιών με την οικονομική πολιτική του Κάστρο.
Επόμενος σταθμός το Κογκό όπου ο Τσε Γκεβάρα είδε την Αφρική ως τον αδύναμο κρίκο του ιμπεριαλισμού. Ωστόσο, η αδυναμία σύνταξης των Κογκολέζικων δυνάμεων τον οδηγεί σε απογοήτευση και αποτυχία της επανάστασης.
Κύκνειο άσμα για τον Αργεντίνο επαναστάτη στην Βολιβία. Χωρίς την υποστήριξη του κομμουνιστικού κόμματος της Βολιβίας και με την CIA να τον παρακολουθεί, ο Τσε συλλαμβάνεται και σκοτώνεται στις 9 Οκτωβρίου του 1967 από τον υπαξιωματικό του βολιβιανού στρατού, Μάριο Τεράν.

Γιατί επιτρέπεται να βρίζουμε τους ρατσιστές

 Θοδωρής Γεωργακόπουλος


Ρατσισμός είναι η διάκριση ανθρώπων με μόνο κριτήριο την "εθνική" τους καταγωγή. Αυτός είναι ο ορισμός. Όταν κάποιος βρίζει ομάδες ανθρώπων συγκροτημένες με άλλα κριτήρια (π.χ. τη μουσική που ακούνε, τα ρούχα που φοράνε) δεν είναι ρατσιστής. Ρατσιστής είναι αυτός που βρίζει και επιτίθεται σε ομάδες ανθρώπων με μόνο κριτήριο την διαφορετική τους καταγωγή. Η λέξη βγαίνει από τη "ράτσα".
Αυτός είναι ένας ορισμός όχι πολύ καλά κατανοητός από πολλούς.
Θα σας εξηγήσω γιατί το λέω.
Έχει κάνει την επανεμφάνισή της στον (όποιο) δημόσιο διάλογο μια παρανοημένη εκδοχή της πολιτικής ορθότητας την οποία εκμεταλλεύονται οι ακραίες χολερικές φωνές στο έπακρο. Πολλοί πιστεύουν, με άλλα λόγια, πως το να πουν κακά πράγματα για -ας πούμε, τυχαίο παράδειγμα- τα μέλη της Χρυσής Αυγής τους κάνει το ίδιο με τα μέλη της Χρυσής Αυγής. Ότι δηλαδή αν απευθύνεις μειωτικούς χαρακτηρισμούς σ' αυτούς που απευθύνουν μειωτικούς χαρακτηρισμούς στους ξένους, δηλαδή στους ρατσιστές, γίνεσαι κι εσύ ρατσιστής, και χάνεις το δίκιο σου. Μα κάνουν λάθος. Αυτοευνουχίζονται σε μια περίοδο που τα όπλα των (πελιδνών, αδύναμων) αντιπροσώπων της λογικής θα έπρεπε να βροντάνε κατά ναζιστών, φασιστών και ρατσιστών χωρίς καμία φειδώ.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Το ανθρώπινο είδος είναι το πιο γενετικά ομοιόμορφο από όλα τα πρωτεύοντα θηλαστικά. Ο παγκόσμιος πληθυσμός των χιμπατζήδων, ας πούμε, έχει πολύ μεγαλύτερη ποικιλομορφία από τον πληθυσμό των ανθρώπων. Άσπροι, μαύροι, ασιάτες και λατίνοι είμαστε όλοι γενετικά πανομοιότυποι σε βαθμό αναπάντεχο. Μια πιθανή εξήγηση είναι η έκρηξη ενός ηφαιστείου της Ινδονησίας 75.000 χρόνια πριν, η οποία βύθισε τον πλανήτη σε σκοτάδια και προκάλεσε τρομακτικές καταστροφές και πιθανολογείται ότι σχεδόν εξολόθρευσε τους προγόνους μας. To σίγουρο είναι ότι εκείνη την περίοδο για κάποιο λόγο είχαν απομείνει μόνο μερικές χιλιάδες Homo sapiens στη Γη. Από αυτούς καταγόμαστε όλοι, και τα 7 δισεκατομμύρια. Φαντάσου το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας γεμάτο από ανθρώπους. Κάποτε αυτό ήταν ολόκληρη η ανθρωπότητα. Από τόσους προήλθαμε όλοι μας. Ακόμα και τα κνώδαλα. Γι' αυτό είμαστε τόσο γενετικά όμοιοι.
Και γι' αυτό όλοι οι ρατσιστές δεν ξέρουν τι τους γίνεται και όλες οι ιδέες τους είναι λανθασμένες, παραπροϊόντα του φόβου και της άγνοιας.
Ωστόσο, αν και γενετικά όμοιοι, οι άνθρωποι δεν είναι όλοι ίδιοι. Αυτό είναι εξίσου σημαντικό. Έτσι, το να λέει κάποιος ότι οι χρυσαυγίτες είναι ηλίθιοι και/ή αμόρφωτοι δεν είναι ρατσισμός. Είναι χαρακτηρισμός μιας ομάδας ανθρώπων με κριτήριο (κι αυτό είναι το κρίσιμο) τις πράξεις και τους λόγους των μελών της. Είναι μια γνώμη. Μια άποψη. Μπορεί να είναι λανθασμένη, μπορεί όχι. Αλλά δεν είναι ρατσισμός. Επίσης δεν είναι ρατσισμός το να αποκαλείς το χρυσαυγίτη "ζώο" ή "μπαμπουίνο" ή "Νεάντερταλ". Κάθε ένας από αυτούς τους χαρακτηρισμούς μπορεί να δικαιολογηθεί εξετάζοντας τις πράξεις των μελών της συγκεκριμένης ομάδας, οι οποίες μοιάζουν υπαγορευμένες από το μίσος, την αμορφωσιά, την ανοησία και από ταπεινά και ζωώδη ένστικτα όπως ο φόβος, και παράλληλα χρησιμοποιώντας τους με συμβολική/συνειρμική ελευθεριότητα (καθώς προφανώς στην κυριολεξία δεν ισχύουν). Κατά συνέπεια, είναι λάθος το να πεις ότι οι Χρυσαυγίτες είναι "ζώα" επειδή είναι Έλληνες, ή Αρβανίτες, ή "τουρκόσποροι". Είναι όμως απόλυτα θεμιτό το να πεις ότι οι χρυσαυγίτες είναι "ζώα" επειδή επιτίθενται σε άλλους ανθρώπους με αφασικό, κτηνώδες μίσος.
Και νομίζω ότι πρέπει να το κάνουμε συχνότερα.
Όσο σημαντικό είναι να καταλαβαίνουμε πως η διάκριση της ανθρωπότητας σε "ράτσες" δεν έχει καμία λογική βάση, άλλο τόσο σημαντικό είναι να καταλαβαίνουμε και το ότι η διάκριση των ανθρώπων με βάση αυτά που λένε κι αυτά που κάνουν είναι θεμιτή. Όχι απλά θεμιτή: Είναι απαραίτητη για να καταφέρουμε να ζήσουμε μαζί, να καταλαβαινόμαστε, να πάμε παρακάτω. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να απομονώσουμε αυτούς που κάνουν κακό.
Σε ετούτη την φρικώδη εποχή που ζούμε, με ανθρώπους που τρομοκρατούν και ξυλοκοπούν κι αλυσοδένουν άλλους ανθρώπους, είναι απαραίτητο να τα έχουμε ξεκάθαρα στο μυαλό μας αυτά τα πράγματα, και να μην διστάζουμε να χρησιμοποιήσουμε το μόνο όπλο που έχουμε απέναντι στον οχετό της βίας και του μίσους: Τα λόγια.

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

το χρήμα ως χρέος

                   Το Χρήμα ως Χρέος 1





Το Χρήμα ως Χρέος II

catastroika

                                  catastroika

Υπατία - Η Φιλόσοφος Θύμα των Χριστιανών!


                                Υπατία - Η Φιλόσοφος Θύμα των Χριστιανών!









Η Υπατία, σπουδαία φιλόσοφος, μαθηματικός και αστρονόμος, έζησε στην Αλεξάνδρεια κατά το β ήμισυ του 4ου αιώνα και στις αρχές του 5ου μ.Χ. Καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής της αποτέλεσε πρότυπο ηθικής, σύνεσης και σοφίας. Έζησε όμως σε μια εποχή βίας και θρησκευτικού φανατισμού και βρήκε φρικτό θάνατο από τους χριστιανούς της Αλεξάνδρειας.

Ντοκιμαντέρ για την προπαγάνδα

Ντοκιμαντέρ για την προπαγάνδα

Χειρόγραφο Βόινιτς

                                                                     Παραμένει μυστήριο



Έχοντας πάρει την ονομασία του από τον Πολωνοαμερικανό παλαιοβιβλιοπώλη Βίλφριντ Βόινιτς, στου οποίου την κατοχή πέρασε το 1912, το «Χειρόγραφο Βόινιτς» είναι ένα βιβλίο αποτελούμενο από 240 σελίδες γραμμένες σε εντελώς άγνωστη γλώσσα. Τις σελίδες του κοσμούν επίσης πολύχρωμα σχέδια παράξενων διαγραμμάτων, συμβάντων και φυτών που δεν μοιάζουν να ανήκουν σε κανένα από τα γνωστά καταγεγραμμένα είδη. Αυτές ακριβώς οι εικονογραφικές παραστάσεις, σε συνδυασμό με τη μη αποκρυπτογραφήσιμη γραφή του, είναι που έχουν διαμορφώσει τη φήμη του χειρογράφου. Ο συγγραφέας του παραμένει άγνωστος, ενώ σύμφωνα με έρευνες έχει υπολογιστεί ότι το χειρόγραφο χρονολογείται από την περίοδο μεταξύ 1404 και 1438 και περιέχει πληροφορίες αλχημιστικού περιεχομένου που άπτονται της βοτανικής, της αστρονομίας, της φυσικής ιστορίας, της κοσμολογίας και της φαρμακευτικής. Έχει χαρακτηριστεί ως το πιο μυστηριώδες χειρόγραφο στον κόσμο.

Κώδικας alimentarius η πλήρης υποταγή

H οδηγια για τα φυτικα προϊόντα μπαίνει σε εφαρμογή τον Απρίλιο!


Τα γεγονότα προχωρούν με τρομερή ταχύτητα δίχως να μας αφήνουν περιθώρια για αδράνεια. Όσο οι αλήτες τηλεκανίβαλοι, κάνουν προπαγάνδα κρατώντας μας υπνωτισμένους, κάποιοι σχεδιάζουν το μέλλον μας αθόρυβα. Στείλτε παντού το παρόν άρθρο, όσο είναι νωρίς. H οδηγια για τα φυτικα προϊόντα μπαίνει σε εφαρμογή τον Απρίλιο

Εάν υπάρχει ένα εργαλείο με το οποίο μπορείς να ελέγξεις απόλυτα τον άνθρωπο, αυτό είναι η ίδια του η τροφή, το αγαθό με το οποίο εξασφαλίζει την επιβίωση του. Πίσω απ' τον περίφημο διατροφικό κώδικα κρύβεται μια εφιαλτική πραγματικότητα. Ο κώδικας ισχύει επίσημα από το 1963 με τη σύμπραξη του οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAQ) και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), όπου και δημιουργήθηκε η επιτροπή που λειτουργεί πίσω απ' τον κώδικα, επιτροπή η οποία υπάγεται στον Ο.Η.Ε..

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ


Η ιστορία του κώδικα alimentarius αρχίζει το 1893 στην Αυστροουγγαρία. Αιτία ήταν τα προβληματα που είχαν προκύψει κατά την εκδίκαση υποθέσεων για θέματα διατροφής και τροφίμων τα οποία έκαναν επιτακτική την ανάγκη να υπάρξει ένας κοινός κανονισμός. Ο κανονισμός αυτός, εφαρμόστηκε επιτυχώς έως το 1918, όταν διαλύθηκε η Αυστροουγγαρία.

Ο κώδικας όμως δεν ξεχάστηκε. Χρόνια αργότερα έκανε και πάλι την εμφάνισή του σε ένα εντελώς διαφορετικό πνεύμα του ελέγχου του πληθυσμού μέσα από τη διατροφή. Ιθύνων νους της νέας ιδέας ήταν ο Fritz derMeer. Πρόεδρος της εταιρίας I.G.FARBEN. Η εταιρία I.G.FARBEN κατασκεύαζε όπλα, πυρομαχικά για το ναζιστικό στρατό καθώς και ειδικό το αέριο μαζικής εξόντωσης των κρατούμενων. Ο Fritz derMeer καταδικάστηκε στη δίκη της Νυρεμβέργης για πολλαπλά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας αλλά...

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

Η ιστορία της Γερμανίας




Η Γερμανία κατoικήθηκε από την 3η χιλιετία π.Χ. από γερμανικoύς πληθυσμoύς, απoικήθηκε από τoυς Ρωμαίoυς μόνo στα εδάφη κoντά στις όχθες δεξιά τoυ Ρήνoυ, κατακτήθηκε από τoυς Φράγκoυς και απoτέλεσε μέρoς της αυτoκρατoρίας των Καρoλίδων μετά τo θάνατo τoυ Λoυδoβίκoυ τoυ Πίoυ.
Μετά την τoπoθέτηση στη εξoυσία τoυ Κάρoλoυ τoυ Παχύ από τoυς μεγάλoυς φεoυδάρχες, η μoναρχία μετατράπηκε σε αιρετική (887). o Όθωνας Α΄ της Σαξωνίας (10ς-11oς) σταθερoπoίησε τη βασιλική εξoυσία, ενισχύoντας την εκκλησιαστική φεoυδαρχία, απoκατέστησε την κυριαρχία στην Ιταλία, υπoστήριξε την κατάκτηση και την γερμανoπoίηση της ανατoλικής Ευρώπης.
Η διαφωνία ανάμεσα στoυς Γκoυέλφoυς και στoυς Γιββελίνoυς και o ανταγωνισμός ανάμεσα στoν oίκo της Σoυηδίας και στoν oίκo της Βαυαρίας άνoιξε μια καινoύργια περίoδo εσωτερικών διαμαχών.
Κατά τη διάρκεια τoυ βασιλείoυ των oενστάoυφεν συνεχίστηκε η γερμανική διείσδυση στην περιoχή της Βαλτικής και της Ανατoλικής Ευρώπης. Με την εκλoγή τoυ Αλβέρτoυ Β΄ (1438) o βασιλικός θρόνoς πέρασε oριστικά στoν oίκo τoυ Αψβoύργoυ. Η Πρωσία νικώντας την Αυστρία στoν αυστριακό πόλεμo διαδoχής και στo πόλεμo διαδoχής των Εφτά χρόνων (1756-1763), άνoιξε μια καινoύργια περίoδo στην γερμανική ιστoρία. Στo συνέδριo της Βιέννης τα γερμανικά κράτη ενώθηκαν σε μια oμoσπoνδία, στην oπoία την πρoεδρία είχε η Αυστρία.

Ινδιάνοι: 300 περίπου χρόνια βρίσκονται σκλαβωμένοι και κυνηγημένοι από τους λευκούς κατακτητές τους.



 Crazy Horse - Sioux



''Κανείς δεν μπορεί να πουλήσει τη γη πάνω στην οποία περπατούν οι άνθρωποι''





Σαν είδος υπό εξαφάνιση μπορούν να χαρακτηριστούν οι Ινδιάνοι, μια και 300 περίπου χρόνια βρίσκονται σκλαβωμένοι και κυνηγημένοι από τους λευκούς κατακτητές τους.

Θύματα και αυτοί της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των ευρωπαίων, θεωρήθηκαν όπως και οι Αφρικανοί αργότερα πρωτόγονοι και ζώα. Ένας άδικος χαρακτηρισμός, μια και η λέξη πρωτόγονο αναφέρεται σε κάτι μη εξελιγμένο. Αντιθέτως οι Ινδιάνοι είχαν αναπτύξει μεγάλο πολιτισμό, όπως π. χ. Μάγιας, Ίνκας και είχαν αναπτύξει κυρίως τις ανθρώπινες αξίες που είναι αξίες αρκετά σύνθετες και επεξεργασμένες.Η πρώτη επαφή με τους Ινδιάνους έγινε στις 12 Οκτωβρίου 1492 από το Χριστόφορο Κολόμβο. Μετά από αυτή την επαφή, o αριθμός των πιονιέρων που έφταναν στη νέα ήπειρο αυξάνεται ραγδαία. Η αποστολή ιεραποστόλων από την εκκλησία έγινε λίγο αργότερα, το κακό όμως που έκανε ήταν μεγάλο. Με τη διαστρεβλωμένη προπαγάνδα τους προς τον αμαθή τότε νέο ευρωπαϊκό πληθυσμό, θεώρησαν ότι κάθε υπανάπτυκτη φυλή σύμφωνα με τα δικά τους κριτήρια, πρέπει να διοικείται από μια πιο ανεπτυγμένη. Έτσι οι Ινδιάνοι θεωρήθηκαν ικανοί μόνο για δούλοι. αυτό το συμπέρασμα είναι δείγμα του ρατσισμού και του εγωισμού μιας Ευρώπης που εκείνη την εποχή έμπαινε στο δρόμο της πολιτισμικής αναγέννησης. Όμως αν κανείς ζούσε με τους Ινδιάνους και μάθαινε λίγα για τον τρόπο ζωής τους, σίγουρα θα τους χαρακτήριζε “Χριστιανούς”. Γιατί υπάκουαν στις δέκα εντολές χωρίς να τις έχουν διαβάσει ή να τις έχουν ακούσει στο κήρυγμα κάποιας εκκλησίας. Γιατί ποτέ δεν έλεγαν ψέματα, ούτε σκότωναν χωρίς λόγο άλλο από την τροφή τους και δεν έκλεβαν, και η μεγαλύτερη αμαρτία σε κάθε ινδιάνικη κοινωνία ήταν να μην βοηθήσεις πεινασμένο.

Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

Ramones


                                                                        Η ρίζα της punk




Οι Ramones ήταν ένα αμερικάνικο μουσικό συγκρότημα. Πολλοί τους θεωρούν ως την πρώτη πανκ-ροκ μπάντα.
Το συγκρότημα δημιουργήθηκε στο Κουίνς της Νέα Υόρκης το 1974. Αποτελούνταν από τους Joey, Johnny, Dee Dee και Tommy. Υιοθέτησαν το ψευδώνυμο Ramones ως επίθετο όλοι τους. Ήταν μια ιδέα του Dee Dee, παρόλο που δεν έχουν καμία συγγένεια μεταξύ τους. Το επίθετο Ramone ήταν εμπνευσμένο από το παρατσούκλι του Πολ Μακάρτνεϊ, "Paul Ramon", που χρησιμοποιούσε στα πρώτα χρόνια των Beatles.
Στα 22 χρόνια που ήταν ενεργοί έδωσαν συνολικά 2.263 συναυλίες. Η τελευταία συναυλία δώθηκε στο Palace του Χόλιγουντ στην Καλιφόρνια στις 6 Αυγούστου 1996.
Στα επόμενα χρόνια ο Joey Ramone πέθανε από καρκίνο, όπως και ο Johnny, ενώ είχε μεσολαβήσει ο θάνατος από ναρκωτικά του Dee Dee.

Μπουεναβεντούρα Ντουρούτι

              Μπουεναβεντούρα Ντουρούτι

 

Ο Ντουρρούτι είχε πει κάποτε για τον εαυτό του στην Έμμα Γκόλντμαν «ήμουνα αναρχικός σε όλη μου την ζωή .Ελπίζω ότι είμαι και τώρα.Θα το θεωρούσα πράγματι πολύ θλιβερό να γινόμουνα στρατηγός και να εξουσιάζω ανθρώπους με στρατιωτική πυγμή…..Πιστεύω όπως πάντα στην ελευθέρια που στηρίζεται στην αίσθηση ευθύνης. Θεωρώ την πειθαρχία απαραίτητη αλλά θα πρέπει να είναι αυτοπειθαρχία, εμπνεόμενη από ένα κοινό σκοπό και ένα ισχυρό αίσθημα συντροφικότητας»

 

 


Ο Μπουεναβεντούρα Ντουρρούτι γεννήθηκε στις 14 Ιουλίου του 1896 στο Λεόν ,μια ορεινή περιοχή στην κεντρική βόρεια Ισπανία. Ο πατέρας του ήταν εργάτης των σιδηρόδρομων και χαρακτήριζε τον εαυτό του ως ελευθεριακό σοσιαλιστή.
Ο Μπουεναβεντούρα παράτησε το σχολείο στα 14 του χρόνια  και πήγε να εργαστεί ως μαθητευόμενος μηχανικός στον σιδηροδρομικό σταθμό του Λεόν, το 1917 η Γενική ένωση εργατών (U.G.T) κήρυξε απεργία των εργατών σιδηρόδρομων του βορρά. Ο Ντουρρούτι έπαιξε ενεργό ρόλο σε αυτή την απεργία , η οποία μετατράπηκε σε γενική απεργία  όταν η κυβέρνηση αρνήθηκε να αποδεχθεί τους όρους της συμφωνίας στην οποία κατέληξαν οι εργοδότες και η Ένωση. Η γενική απεργία κράτησε τρεις μέρες και συντριβή από το Στράτο, απολογισμός ήταν 70 νεκροί, 500 τραυματίες και  επιπλέον 2000 εργάτες που φυλακίστηκαν από την κυβέρνηση. Η κτηνωδία του Ισπανικού κράτους είχε ένα βαθύ και διαρκή αντίκτυπο πάνω στον νεαρό Ντουρρούτι.

Από τα τέλη του 1917 έως τις αρχές του 1920, ο Ντουρρούτι εργάστηκα στο Παρίσι ως μηχανικός. Στη συνέχεια, αποφάσισε να επιστρέψει στην Ισπανία και έτσι πήγε στο Σαν Σεμπαστιάν, λίγο μετά τα σύνορα Εκεί, ήρθε σε επαφή με την τοπική αναρχική ομάδα .Λίγο μετά, ο Μπουενακάζα, τότε πρόεδρος της πρόσφατα δημιουργημένης Εθνικής Συνομοσπονδίας Εργασίας (C.Ν.Τ) που ελεγχόταν από τους αναρχικούς, τον έπεισε να πάει στη Βαρκελώνη όπου το αναρχικό κίνημα, καθώς επίσης και το συνδικαλιστικό, υφίστατο μια κτηνώδη καταστολή, ενώ τα περισσότερα μέλη του ήταν στη φυλακή ή είχαν εκτελεστεί. Για ένα διάστημα, υπήρχε σημαντική αναταραχή στη Βαρκελώνη και σε ολόκληρη την Καταλονία.
Τον Φλεβάρη του 1919, οι εργάτες ενός μεγάλου εργοστασίου ηλεκτρικών ειδών  κατέβηκαν σε απεργία, σε ένδειξη συμπαράστασης προς επτά συναδέλφους τους που είχαν απολυθεί για πολιτικούς λόγους και για να ζητήσουν αύξηση του μισθού ορισμένων κατηγοριών εργατών του εργοστασίου αυτού. Η απεργία ήταν καλά οργανωμένη, κάτι που αποτελούσε μια σημαντική επίδειξη δύναμης της C.Ν.Τ.

Μια κοινότητα πρότυπο-Ανάβρα Μαγνησίας

''Αν είσαι έντιμος και οργανωμένος, δεν κοιτάς δόξες και προσωπικό συμφέρον, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να μην πετύχεις''

 



Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ δεν είναι κοινοτάρχης ορεινού χωριού, που ερημώνει χρόνο με το χρόνο, όπως πολλά άλλα. Ούτε συνέδεσε την ενασχόλησή του με την τοπική αυτοδιοίκηση, ικανοποιώντας προσωπικά ή κομματικά συμφέροντα. Είναι ένας απλός άνθρωπος, αλλά οραματιστής. Θέλησε να εγκαταλείψει τη ζωή στην πρωτεύουσα και να επιστρέψει στο χωριό του, την Ανάβρα Μαγνησίας. Ονειρεύτηκε να δημιουργήσει μια μικρή κοινωνία, που θα προοδεύει, θα παράγει εισόδημα, θα προάγει τον πολιτισμό και θα σέβεται το περιβάλλον, αξιοποιώντας ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Με λίγα λόγια, θέλησε να δημιουργήσει ένα ζηλευτό πρότυπο βιώσιμης ανάπτυξης. Και το κατάφερε. Η Ανάβρα Μαγνησίας από ένα μικρό ξεχασμένο ορεινό χωριό 450 κατοίκων το 1991, όπου ζώα και άνθρωποι συμβίωναν..., έχει γίνει μοντέλο ανάπτυξης, πρότυπο για όλη την Ελλάδα, με αυξανόμενο πληθυσμό μόνιμων κατοίκων (650 σήμερα), μηδενική ανεργία και εγκληματικότητα, και δράσεις που θα ζήλευαν πολλές ανεπτυγμένες χώρες.
«Το 1988 άρχισα να σκέφτομαι την αποχώρησή μου από την Αθήνα. Δεν ήμουν μόνος. Με μία παρέα φίλων είπαμε να μείνουμε στο χωριό μας την Ανάβρα, αναλαμβάνοντας ενεργό ρόλο στην τοπική κοινωνία. Ημασταν επτά φίλοι και βάλαμε υποψηφιότητα για πρώτη φορά το 1991. Εκλεγήκαμε οι πέντε και άρχισε η περιπέτεια».
Εκείνη την εποχή, η Ανάβρα δεν ήταν όπως σήμερα. Το χωριό απομονωμένο. Το χειμώνα η συγκοινωνία ήταν δύσκολη. Δεν υπήρχε αποκομιδή σκουπιδιών, ενώ άνθρωποι και ζώα (άνω των 15.000) αναγκάζονταν να συμβιώνουν.
«Από πού ξεκίνησε η μεταμόρφωση;», ρωτάμε τον κ. Τσουκαλά. «Το πρώτο που έπρεπε να κάνουμε ήταν να διώξουμε τα ζώα από το χωριό, για να ακολουθήσουν έργα υποδομής. Προτείναμε να κάνουμε τρία κτηνοτροφικά πάρκα. Ηταν συγκροτημένα ποιμνιοστάσια με φως, νερό και τροφές σε χώρους περιφραγμένους έξω από το χωριό».

ο Κυριος Νο 198

                    Θεσσαλονικιός ο ποιό έξυπνος άνθρωπος στο κόσμο


 Ένας Θεσσαλονικιός κατέκτησε την πρώτη θέση στο βάθρο των πιο έξυπνων ανθρώπων του κόσμο, με το εκπληκτικό νούμερο των 198 μονάδων στο τεστ νοημοσύνης (IQ). Ο 36χρονος Έλληνας ψυχίατρος Ευάγγελος Κατσιούλης αναδείχθηκε ως ο άνθρωπος με την...κορυφαία νοημοσύνη παγκοσμίως, άγγιξε το εκπληκτικό νούμερο των 198 μονάδων στο τεστ νοημοσύνης (IQ).
Ο κ. Κατσιούλης ανακάλυψε τυχαία ότι ο δείκτης νοημοσύνης του υπερτερεί κατά πολύ εκείνον του μέσου ανθρώπου.
«Στο σχολείο είχα κάποιες ενδείξεις, καλές επιδόσεις, καλές θέσεις σε διαγωνισμούς, στις πανελλήνιες... αλλά ήταν πριν από κάποια χρόνια, όταν μπήκα σε μια ιστοσελίδα και μου εμφανίστηκε μια από τις διαφημίσεις για τεστ νοημοσύνης και το έκανα. Πήγα πολύ καλά μπήκα σε ένα ακόμα σάιτ και άρχισα να μετέχω σε λέσχες».
Ο κ. Κατσιούλης, ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα στο τμήμα Ιατρικής Βιολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, ενώ οι σπουδές του επεκτείνονται στην Φιλοσοφία και την Ψυχοφαρμακολογία.
Τον δείκτη νοημοσύνη του κ Κατσούλη- σύμφωνα με τους επιστήμονες- κατέχει ένας στο δισεκατομμύριο ενώ, στη δεύτερη θέση στον κατάλογο του «World Genius Directory», βρίσκεται ο Αμερικανός Rick Rosner με 192
Αξίζει να σημειωθεί ότι το μέσο σκορ στις σχετικές μετρήσεις είναι το 100, με το 140 να θεωρείται υψηλό νούμερο.
Όσοι δε σημειώνουν σκορ πάνω από 160, θεωρούνται ιδιοφυίες.

 

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Mίνι αφιέρωμα στον Salvador Dali






«Το μοναδικό, από το οποίο ο κόσμος δε θα κουραστεί ποτέ, είναι η υπερβολή».

 



Σαλβαδόρ Νταλί

 

Κάθε λάτρης της τέχνης θα πρέπει να διαβάσει τη βιογραφία του Salvador Dali ώστε να αποκομίσει μια καλύτερη εκτίμηση των έργων του. Η ζωή του δεν ήταν τόσο άγρια όσο οι πίνακές του, αλλά ήταν σίγουρα αξέχαστη.



 
''Enigma of Hitler''
Τα πρώτα χρόνια
Ο Salvador Felipe Jacinto Dali Domenech γεννήθηκε στο Salvador Dali i Cusi Felipa Domenech Ferres στις 11 Μαΐου το 1904. Αυτός και η αδερφή του

η πολιτική ζωή του ελληνικού λαού τελειώνει περίπου το 404 π.χ.

 

 

Κορνήλιος Καστοριάδης: “O κάθε λαός είναι υπεύθυνος για την ιστορία του, υπεύθυνος και για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται”

 

 

 "
…στην Ελλάδα δεν έγινε Γαλλική Επανάσταση. Πράγματι, στην Ελλάδα δεν έχει υπάρξει εποχή που ο λαός να έχει επιβάλει, έστω και στοιχειωδώς, τα δικαιώματά του. Και η ευθύνη, εκφράζεται με την ανευθυνότητα της παροιμιώδους φράσης: «εγώ θα διορθώσω το ρωμέικο;». -Ναι, κύριε, εσύ θα διορθώσεις το ρωμέικο, στο χώρο και στον τομέα όπου βρίσκεσαι.

 

 

 

 Μια συνέντευξη που παραχώρησε ο Κορνήλιοs Καστοριάδηs (φιλόσοφος, οικονομολόγος και ψυχαναλυτής, 1922-1997).

 

Ερώτηση Δημοσιογράφου: Συχνά λέγεται ότι η Ελλάδα είναι «προβληματική», στην Ελλάδα «όλα γίνονται στον αέρα», «χωρίς προγραμματισμό», «χωρίς βάρος». Με τέτοιες διαπιστώσεις συμφωνούν πολλοί. Αλλά περιορίζονται συνήθως μόνο στις διαπιστώσεις. Γνωρίζω ότι η ελληνική κατάσταση σας απασχολεί βαθιά. Ποια είναι η ερμηνεία σας για όσα συμβαίνουν; Γιατί συμβαίνουν έτσι τα πράγματα στην Ελλάδα; Ποιες οι βαθύτερες αιτίες;

Καστοριάδης: Πρώτον, δεν ξέρω. Δεύτερον, στο μέτρο που μπορώ να ξέρω κάτι, είναι ότι η πολιτική ζωή του ελληνικού λαού τελειώνει περίπου το 404 π.χ.
Δημοσιογράφος: Νομίζω ότι θα ενοχλήσει πολύ αυτή η διατύπωσή σας.

ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ο ΚΥΝΙΚΟΣ

            

           ο αναρχικος της αρχαιοτητας

 

Ο Διογένης ο «Κυνικός» (ή Κύων), γνωστός κι ως ο Διογένης ο Σινωπεύς, ήταν Έλληνας φιλόσοφος, που γεννήθηκε στη Σινώπη του Πόντου περίπου το 412 π.Χ. (σύμφωνα με άλλες πηγές το 399 π.Χ.) και θεωρείται ο κυριότερος εκπρόσωπος της Κυνικής Φιλοσοφίας. Σύμφωνα με έναν θρύλο, γεννήθηκε την ημέρα που πέθανε ο Σωκράτης.

Λέγεται ότι οι Σινωπείς τον εξόρισαν γιατί παραχάραξε το τοπικό νόμισμα. Άλλοι πάλι υποστηρίζουν ότι ακολούθησε στην εξορία τον πατέρα του Ικεσία, επόπτη του νομισματοκοπείου της Σινώπης, όταν αυτός κατηγορήθηκε σαν παραχαράκτης. Ο Διογένης λόγω της εξορίας, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα ως πολιτικός εξόριστος το 370 π.Χ. Συνήθως, τα καλοκαίρια έμενε στην Κόρινθο και τους χειμώνες στην Αθήνα.
    Πολύ γρήγορα εντυπωσιάστηκε από τη διδασκαλία του Αντισθένη, ένας από τους πιο διαπρεπείς μαθητές του Σωκράτη και ζήτησε να γίνει μαθητής του. Λέγεται, ότι εμφανίστηκε μπροστά στον Αντισθένη, σαν τραπεζίτης

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

Μια πληγωμένη Μαινάδα

 Συνέντευξη:Diamanda Galas

Μου αρέσει να μάχομαι και να προσβάλλω όσους ψεύδονται



«Η οικογένεια του πατέρα μου ήταν Πόντιοι από την Ανατολία. Έτσι από όταν ήμουν 10 χρονών μου εξιστορούσε το πως τους κυνήγησαν οι Τούρκοι για να καταλήξουν στη Σμύρνη και τι έγινε αργότερα με την καταστροφή. Θυμάμαι το πατέρα μου -που πρόσφατα πέθανε- να με βάζει να δω το «Αμέρικα Αμέρικα» του Ηλία Καζάν για να καταλάβω πως βρέθηκαν οι γονείς μου στις Η.Π.Α ».
Γεννημένη στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια, η Αδαμαντία Ξυνογαλά, ή αλλιώς Ντιαμάντα Γκαλάς  έδειξε ότι με τη φωνή της μπορεί να εκφράσει όλη την παράνοια και τον τρόμο αυτού του κόσμου. Έχοντας έφεση στο πιάνο, σπούδασε κλασική μουσική και τζαζ, καθώς και visual-art performance. Στο μεσοδιάστημα υπήρξε φοιτήτρια  Βιοχημείας στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας.
«Ήμασταν μια ομάδα που αντί να κάνουμε πειράματα σε ποντίκια, αποφασίσαμε να κάνουμε τις έρευνες στο ίδιο μας το σώμα. Εκεί κόλλησα ηπατίτιδα C από μολυσμένη σύριγγα. Επιβίωσα όμως, όπως και από τις χημειοθεραπείες, οπότε θα συνεχίσω να τραγουδάω ώσπου να πέσω νεκρή».

Το γονίδιο ή το πείσμα προσδιορίζουν τον επιζήσαντα;
«Όταν είσαι μανιακός με τη γνώση όπως εγώ, δεν χρειάζεται να ακολουθείς τα βήματα κανενός. Οι γονείς μου διαρκώς επέμεναν ότι κάποια πράγματα βρίσκονται στα γονίδια. Από την άλλη, δεν ξέρω αν όπως λέει η Βίβλος η αγάπη κινεί βουνά,  αλλά νομίζω ότι η οργή αποτελεί μια ανεξάντλητη δύναμη επιβίωσης». 

Diamanda Galás

         Η «αιρετική» Ελληνοαμερικανίδα ιέρεια της «αβαν γκαρντ»


Μια από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες της παγκόσμιας «αιρετικής» μουσικής σκηνής, την Ελληνοαμερικανίδα ιέρεια της «αβαν γκαρντ» Ντιαμάντα Γκαλάς. Προκλητική, αμφιλεγόμενη, επιθετική, παραμένει μια πληγωμένη Μαινάδα που συνεχίζει να εκρήγνυται επί σκηνής, ακροβατώντας στις τέσσερις οκτάβες της φωνής της. Το ρεπερτόριο της εκτείνεται από τα μπλουζ της Αμερικής μέχρι τα μοιρολόγια της Μάνης και από τα ρεμπέτικα έως τα τραγούδια του θρυλικού Τζώννυ Κας

Ανθρωπογονια

                                  

 



Σύμφωνα με τον Ησίοδο ο Δίας και ο Προμηθέας βρίσκονταν σε μεγάλη αντιμαχία. Έτσι με εντολή του Δία ο Ήφαιστος πλάθει με χώμα και νερό την Πανδώρα,την πρώτη γυναίκα. Η Αφροδίτη και οι Χάριτες τη στολίζουν με χάρη, η Αθηνά της διδάσκει τις τέχνες και τέλος ο Ερμής της φυτεύει μέσα στα στήθη της τα ψέματα και τα πλάνα λόγια που μπορούν να προκαλέσουν μεγάλη συμφορά. Η Πανδώρα άνοιξε και το καπάκι από το κουτί που περιείχε όλα τα κακά του κόσμου κι έτσι "μύρια πάθη στους ανθρώπους σκόρπισαν".

Πρωταγόρας (Πλατωνικός διάλογος)
Σύμφωνα με τον πλατωνικό διάλογο οι θεοί έπλασαν τα ζώα μέσα από γη και φωτιά, σμίγοντας και όσα με τη φωτιά και με τη γη γίνονταν κράμα.
Όταν έπρεπε να τα στείλουν στο φως πρόσταξαν τον Προμηθέα και τον Επιμηθέα να τα στολίσουν και να μοιράσουν δυνάμεις στο καθένα, όπως έπρεπε. Ο Προμηθέας ζήτησε από τον Επιμηθέα να κάνει τη διανομή, αλλά επειδή ο δεύτερος δεν ήταν όσο σοφός απαιτούσε το έργο έκανε κακή διαχείριση, ξόδεψε όλες τις δυνάμεις και άφησε αστόλιστο το γένος των ανθρώπων. Ο Προμηθέας ψάχνοντας να βρει σωτηρία για τους ανθρώπους έκλεψε από τον Ήφαιστο και την Αθηνά την έντεχνη σοφία μαζί με τη φωτιά και τους τα χάρισε. Βέβαια για την πράξη του αυτή ο Προμηθέας τιμωρήθηκε σκληρά από
τους θεούς.
Σε άλλους μύθους ο Προμηθέας ενώνεται με την πρώτη γυναίκα την Πανδώρα, που γεννά το Δευκαλίωνα και την Πύρρα και γίνεται ο γενάρχης των ανθρώπων γενικά και των Ελλήνων ειδικά. Ο Προμηθέας δίδαξε στους ανθρώπους τις τέχνες και τις επιστήμες με τις οποίες επιβίωσαν.

Ο Δευκαλίωνας και η Πύρρα

Στον Πίνδαρο και στον Απολλόδωρο συναντάμε μετακατακλυσμιαίες ανθρωπογονίες. Τα πολύ παλιά χρόνια επειδή οι άνθρωποι είχαν γίνει κακοί
ο Δίας αποφάσισε να τους εξαφανίσει με κατακλυσμό. Με συμβουλή του Προμηθέα (του προστάτη των ανθρώπων) ο Δευκαλίωνας κατασκεύασε μια λάρνακα και κλείστηκε μέσα σε αυτήν μαζί με τη γυναίκα του την Πύρρα και όλα τα απαραίτητα εφόδια. Όταν τα νερά του κατακλυσμού σκέπασαν τα πάντα, η λάρνακα του Δευκαλίωνα που ταξίδευε πολλές μέρες προσάραξε σε μια βουνοκορφή, στον Παρνασσό (ή στην Όρθρη ή στον Άθω ή στη Δωδώνη). Όταν η βροχή σταμάτησε και τα νερά αποτραβήχτηκαν ο Δευκαλίωνας και η Πύρρα βγήκαν από τη λάρνακα και αφού ευχαρίστησαν το Δία που τους έσωσε του ζήτησαν να δημιουργήσει εκ νέου ανθρώπους. Ακολουθώντας τις οδηγίες του θεού, ο Δευκαλίων και η Πύρρα σκέπασαν τα πρόσωπά τους και στη συνέχεια έπαιρναν πέτρες από τη γη και τις έριχναν πίσω από την πλάτη τους χωρίς να κοιτάζουν. Από τα λιθάρια που έριξε ο Δευκαλίωνας γεννήθηκαν οι άνδρες, ενώ από τα λιθάρια που έριξε η Πύρρα γεννήθηκαν οι γυναίκες. Οι άνθρωποι που δημιουργήθηκαν από τις πέτρες ονομάστηκαν λαός, δηλαδή οι άνθρωποι που γεννήθηκαν από τις πέτρες, επειδή στα αρχαία Ελληνικά η πέτρα ονομάζεται λας. Από το Δευκαλίωνα και την Πύρρα γεννήθηκε και ο Έλληνας, από τον οποίο έλκουμε το όνομά μας.

Συμπόσιον ( και πάλι Πλάτωνας)
Σύμφωνα
με αυτόν το μύθο το ανθρώπινο γένος στην αρχή διακρινόταν σε τρία φύλα, αρσενικό, θηλυκό και μεικτό. Το κάθε σώμα ήταν σφαιρικό και είχε διπλές σειρές από μέλη και όργανα. Διέθετε υπερβολική δύναμη και αλαζονεία, και οι θεοί επειδή ήθελαν να περιορίσουν αυτά τα φαινόμενα έκοψαν το κάθε σώμα στα δύο, δηλαδή από κάθε σώμα δημιουργήθηκαν δυο άνθρωποι. Οι άνθρωποι αυτοί επειδή είναι και επειδή νιώθουν μισοί επιδιώκουν με τον έρωτα, ετεροφυλόφιλο ή ομοφυλόφιλο, να ενωθούν πάλι με το χαμένο μισό τους. Ο Πλάτωνας ξεφεύγοντας από τη φυσιογνωμία του μύθου προσπαθεί να εξηγήσει την οποιαδήποτε ερωτική έλξη σαν τάση επανασύνδεσης του καθενός με το χαμένο κομμάτι του.

Επίκουρος: ο εχθρός των ''αρχών''

             

                                         ο φιλόσοφος της ηδονής

 

 ο Νίτσε είπε: "Η επιστήμη έχει βαλθεί να επιβεβαιώσει τον Επίκουρο"

 

 
Επίκουρος δεν έτυχε μέχρι σήμερα, λόγω των δημοκρατικών και φυσιοκρατικών του αντιλήψεων, οποιασδήποτε προβολής μέσα από τα σύγχρονα εκπαιδευτικά συστήματα, τα οποία κατά κύριο λόγο στηρίζουν ακόμα ολιγαρχικές και θεοκρατικές αντιλήψεις. Μόλις τα τελευταία χρόνια παρουσιάζεται στα ελληνικά σχολικά βιβλία δειλά η βιογραφία του Επίκουρου και αναπτύσσεται η φιλοσοφία του. Μερικοί σύγχρονοι δυσφημιστές εξηγούν δε, κάνοντας μεταφραστικά άλματα, ότι το λάθε βιώσας (= να ζεις απαρατήρητος) του σπουδαίου αυτού φιλοσόφου σημαίνει πως κάποιος ζει λαθραία, σε βάρος των άλλων – ένα ακόμα δείγμα της διαχρονικής οπισθοδρομικής αθλιότητας που υποστηρίζεται κατά κανόνα από μηχανισμούς προπαγάνδας, θεσμοποιημένους και άτυπους.


Ο φιλόσοφος Επίκουρος που γεννήθηκε στη Σάμο, γιος του Αθηναίου Νεοκλή, ήταν ιδρυτής της Σχολής των Επικουρείων στην Αθήνα. Σε ηλικία 14 ετών άκουσε μαθήματα από τον πλατωνιστή Πάμφιλο. Για τη φιλοσοφική του εξέλιξη έπαιξε ρόλο η σπουδή του (327-324) με δάσκαλο τον Ναυσιφάνη, ο οποίος του δίδαξε την Ατομιστική του Δημόκριτου και τη θεωρία της ηδονής της Κυρηναϊκής Σχολής. Αργότερα ο ίδιος έλεγε ότι όλα όσα ήξερε τα έμαθε μόνος του, γιατί οι δάσκαλοι δεν μπορούσαν να του εξηγήσουν, τί υπήρχε πριν από το χάος, από το οποίο προέκυψε η ζωή.

Τσαρλς Μπουκόφσκι

                                          Ώστε Θες να Γίνεις Συγγραφέας;


Αν δεν βγαίνει από μέσα σου ορμητικά
σε πείσμα όλων,
μην το κάνεις.
Αν δε βγει απρόσκλητο
από την καρδιά κι απ’ το μυαλό σου κι απ’ το στόμα
κι απ’ τα σωθικά σου,
μην το κάνεις.
Αν κάθεσαι με τις ώρες
και κοιτάς την οθόνη του υπολογιστή σου
ή σκύβεις σαν καμπούρης πάνω από τη γραφομηχανή σου
ψάχνοντας βασανιστικά τις λέξεις,
μην το κάνεις.
Μην το κάνεις για τα λεφτά
Ή για τη δόξα,
Ας’ το καλύτερα.
Αν το κάνεις γιατί νομίζεις πως θα σου φέρει
γυναίκες ή άντρες στο κρεβάτι σου,
μην το κάνεις.
Αν κάθεσαι εκεί πέρα και
γράφεις ξανά και ξανά τα ίδια και τα ίδια,
μην το κάνεις.
Αν ζορίζεσαι όταν σκέφτεσαι να το κάνεις,
τότε μην κάνεις.
Αν προσπαθείς να γράψεις όπως άλλος,
ξέχνα το.
Ας το καλύτερα.
Αν περιμένεις να βγει μουγκρίζοντας από μέσα σου,
τότε περίμενε υπομονετικά.
Κι αν δεν βγει με βαθύ βρυχηθμό,
κάνε κάτι άλλο.