Ο Ιβάν Σαββίδης για όλους και για όλα

 

 '' Παοκαρα ειμαι χαλια, βλεπω ενα αετο με δυο κεφαλια''

 

Ο Ιβάν Σαββίδης τόνισε πως θέλει Πρωτάθλημα, Κύπελλο και Τσάμπιονς Λιγκ ενώ αποκάλυψε πως έκανε πρόταση στον Ροναλντίνιο αλλά αυτός δεν συζητούσε την προοπτική να έρθει στην Ελλάδα. Τι είπε για Δώνη και Γκαρσία. "Το γήπεδο μας πρέπει να γίνει ένα φρούριο", είπε μεταξύ άλλων ο Στέφενς.

 

Πραγματοποιήθηκε την Τρίτη η παρουσίαση του Χουμπ Στέφενς. Ο Ολλανδός τόνισε πως θέλει η Τούμπα να είναι απόρθητο κάστρο ενώ ο Ιβάν Σαββίδης που τον παρουσίασε, εκτός της αναφοράς που έκανε στον νέο προπονητή της ομάδας, μίλησε μεταξύ άλλων για το ζήτημα των χρεών, για τους Δώνη και Γκαρσία, υπογράμμισε πως θέλει Κύπελλο, Πρωτάθλημα και Τσάμπιονς Λιγκ ενώ αποκάλυψε πως έκανε πρόταση στον Ροναλντίνιο αλλά αυτός δεν ήθελε να συζητήσει την προοπτική να έρθει στην Ελλάδα.
Αρχικά ο Σαββίδης καλωσόρισε τον Χουμπ Στέφενς στον ΠΑΟΚ, του ευχήθηκε καλή επιτυχία ενώ τόνισε πως ο στόχος του "Δικεφάλου" για την νέα σεζόν είναι η κατάκτηση του πρωταθλήματος.
"Θα θέλαμε να οδηγήσει την ομάδα ένας προπονητής ...

LOST BODIES - ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - 1987

Η μπάντα έδρασε τη δεκαετία του '80 στη Θεσσαλονίκη και κινήθηκε σε περίεργους και τελείως ιδιόρρυθμους μουσικούς δρόμους. "Lost Bodies", μουσικοί κατεδαφιστές, ανατρέπουν ότι θεωρείται
     Ξαναβρίσκονται το '97 στην Αθήνα και με προτροπή του Γιάννη Αγγελάκα, κυκλοφορούν το πρώτο τους cd με τίτλο "Ζωή" από την "Lazy Dog Records". Το cd περιείχε κάποια από τα κομμάτια που είχαν κυκλοφορήσει παλιότερα σε κασέτες. Μέχρι τη κυκλοφορία αυτού του cd, η μπάντα δεν είχε εμφανιστεί ποτέ ζωντανά. Το '97 έδωσαν το πρώτο τους live στα εξάρχεια, και συνέχισαν τις εμφανίσεις τους σε διάφορες πόλεις της ελλάδας. Στις πρώτες συναυλίες η σύνθεσή τους είναι Θάνος φωνή, Γιώργος κιθάρα, Μιχάλης κιθάρα, Μιχάλης (ex "'Ερεβος") μπάσο, Θάνος 'Τοκ' κρουστά και Θοδωρής laptop. Αργότερα είχαν κάποιες αλλαγές, έφυγαν οι Θάνος 'Τοκ', Μιχάλης και Θοδωρής και ήρθε ο Χάρης στα κρουστά, ο Κωσταντής στην κιθάρα και η Πελαγία στα πλήκτρα. Το '99 βγάζουν ένα cd με τίτλο "Μαύρο Σιτάρι" με ηχογραφημένα τραγούδια από το '88 ως το '93. Το '00 κυκλοφορούν το "Γενετικά Καθαροί", αυτή τη φορά από την πολυεθνική "Virgin". Σ' αυτό το cd συμμετείχαν σε δύο κομμάτια το συγκρότημα "Ερεβος". Το στυλ έχει αλλάξει κατά πόλη από τις προηγούμενες δουλείες τους, έχουν αφήσει το πρωτόγονο κιθαριστικό punk, κινούνται σε πιο electronic μονοπάτια. Στο cd συμπεριλαμβάνονται και κομμάτια που είχαν πρωτοκυκλοφορήσει σε κασέτες, σε άλλες εκτελέσεις. Το '02 συνεχίζουν να πειραματίζονται, και κυκλοφορούν το cd "Υποτροπή" από την "Lazy Dog-Res Indegra". Το '03 το cd "Πάσα Αρχή Παυσάτω" με ηχογραφημένα τραγούδια από το '95 ως το '02. Το '06 κυκλοφορούν το cd με τίτλο "Brutal", από την "Small Music Theatre" το label του ομώνυμου συναυλιακού χώρου. Την επόμενη χρονιά, πάλι από την ίδια εταιρεία, κυκλοφορεί το cd "'Οσμωση" και συμμετέχουν στη συλλογή της "Underground Tapes" με τίτλο "Ανέφελοι Και Ωραίοι". Το '08 κυκλοφορούν το cd "Suck My Best Of" από την "All Together Now" και το d.i.y. cd "The End Of Time" σε εκατόν εικοσιέξι αντίτυπα.
δεδομένο στη μουσική. Ξεκίνησαν το '83 χωρίς να χρησιμοποιούν την ονομασία "Lost Bodies", αυτό το όνομα άρχισαν να το χρησιμοποιούν το '87. Η μπάντα είχε δύο μέλη, τον Θάνο Κόη και τον Αντώνη Παπασπύρου. Το '88 κυκλοφόρησαν την πρώτη τους κασέτα, "Δο Ντιεση" και στα τέλη του ίδιου έτους κυκλοφόρησε και η δεύτερη, "Αναρρόφηση Τροφής". Το '90 συμμετείχαν με δύο κομμάτια τους στην συλλογή "Fragmenta II" από το fanzine "Σκιές του Β-23". Στην μπάντα είχε προστεθεί και ο Μιχάλης στην κιθάρα. Το '89 διαλύονται, ο Αντώνης γίνετε μόνιμος κάτοικος Ρόδου και ο Θάνος βρίσκετε στην Κόρινθο.

 ΘΑΝΟΣ ΚΟΗΣ [ΦΩΝΗ] ΓΙΩΡΓΟΣ [ΚΙΘΑΡΑ/ΦΩΝΗ]
ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ [ΚΙΘΑΡΑ] ΚΩΣΤΑΝΤΗΣ [ΚΙΘΑΡΑ]
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΑΛΑΙΟΣ [ΜΠΑΣΟ] ΠΕΛΑΓΙΑ [ΠΛΗΚΤΡΑ]
ΧΑΡΗΣ [ΤΥΜΠΑΝΑ]

ΝΙΚΟΣ ΛΥΓΕΡΟΣ-μια ακρως απολαυστικη συνεντευξη

Νίκος Λυγερός

Πρόκειται για τον πιο ευφυή έλληνα παγκοσμίως. Ο 34χρονος Νίκος Λυγερός είναι μέλος των οργανώσεων υψηλής νοημοσύνης MENSA, Sigma, Mega Foundation, Oaths, Luminary, Prometheus, ενώ έχει ιδρύσει τη δική του οργάνωση, την Πι, στην οποία για να γραφτεί κάποιος πρέπει να έχει IQ πάνω από 176. Αυτό τον καιρό ετοιμάζει το διδακτορικό του στη γνωσιολογία, ενώ έχει ήδη ένα στα μαθηματικά και ένα στην ελληνική λογοτεχνία. Έχει πάρει πτυχίο ελληνικών, μεταπτυχιακό θεωρητικής γλωσσολογίας και επίσης εξασκεί το επάγγελμα του διερμηνέα, είναι συγγραφέας, ερευνητής και παράλληλα διδάσκει μαθηματικά και πληροφορική στο πανεπιστήμιο της Λιόν στη Γαλλία, όπου «μένει», όπως λέει χαρακτηριστικά. «Ζει» πάντα στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τις στατιστικές, η πιθανότητα να συναντήσετε άνθρωπο με τον δικό του δείκτη νοημοσύνης είναι μία στα 80 εκατομμύρια. Εκμεταλλευόμενη, λοιπόν, αυτή τη μοναδική ευκαιρία αναρωτιέμαι τι μπορεί να πει κανείς με κάποιον που δηλώνει: «Ναι, είμαι αριθμός» και του οποίου ο δείκτης ευφυίας ξεπερνά ακόμη και αυτόν του Αϊνστάιν;

Εικόνες: Όταν οι συνομήλικοί σας έπαιζαν με τα στρατιωτάκια, εσείς κερδίζατε τον πατέρα σας στο σκάκι. Θεωρείτε ότι είχατε μια φυσιολογική παιδική ηλικία;

Νίκος Λυγερός: Δεν έχω παιδική ηλικία. Έχω μόνο ηλικία. Ζω μέσα στο χρόνο. Με τον πατέρα μου παίζαμε σκάκι, αλλά αυτό δεν έπαυε να είναι μια ακραία κατάσταση. Είναι δύσκολο αυτό για ένα γονιό. Δεν μπορεί να τα προβλέπει όλα.

Θεωρείτε ότι η ευφυία σας είναι ακραία;

Ναι. Αλλά δεν υπήρξε ποτέ βάρος για τους γονείς μου. Η νοημοσύνη είναι σαν τον ήλιο. Φωτίζει, ζεσταίνει. Δεν μπορείς όμως να την κοιτάξεις για πολύ ώρα στα μάτια. Αν τη διαχειριστείς καλά, δεν θα κάψει τους άλλους.

Τι ακριβώς εννοούμε όταν λέμε «έξυπνος»;...

Οι ρίζες του μίσους. Του Κορνήλιου Καστοριάδη

Υπάρχουν δύο ψυχικές εκφράσεις του μίσους: το μίσος για τον άλλο  και το μίσος για τον εαυτό μας, το οποίο συχνά δεν παρουσιάζεται ως τέτοιο. Αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι και τα δυο έχουν κοινή ρίζα, την άρνηση της ψυχικής μονάδας να δεχθεί αυτό που για την ίδια είναι ξένο. Η οντολογική αυτή διάρθρωση του ανθρώπου επιβάλλει αξεπέραστους εξαναγκασμούς σε κάθε κοινωνική οργάνωση και σε κάθε πολιτικό πλάνο. Καταδικάζει αμετάκλητα κάθε ιδέα για μία «διαφανή» κοινωνία, κάθε πολιτικό πλάνο που αποσκοπεί στην άμεση οικουμενική συμφιλίωση.

Κατά τη διαδικασία κοινωνικοποίησης, οι δύο διαστάσεις του μίσους χαλιναγωγούνται σε σημαντικό βαθμό, τουλάχιστον όσον αφορά τις πιο δραματικές εκδηλώσεις τους. Εν μέρει αυτό επιτυγχάνεται μέσω του μόνιμου αντιπερισπασμού που ασκείται στην καταστροφική τάση από τους «εποικοδομητικούς» κοινωνικούς σκοπούς - την εκμετάλλευση της φύσης, τον συναγωνισμό διαφόρων ειδών (τις «ειρηνικές» αγωνιστικές δραστηριότητες, όπως ο αθλητισμός, τον οικονομικό ή πολιτικό ανταγωνισμό, κτλ). Όλες αυτές οι διέξοδοι κατευθύνουν ένα μέρος του μίσους και της «διαθέσιμης» καταστροφικής ενέργειας, αλλά όχι το σύνολο τους.

Το κομμάτι του μίσους και της καταστροφικότητας που απομένει φυλάσσεται σε μία δεξαμενή έτοιμη να μετατραπεί σε καταστροφικές δραστηριότητες, σχηματοποιημένες και θεσμοθετημένες, που στρέφονται εναντίον άλλων ομάδων - δηλαδή να μετατραπεί σε πόλεμο. Αυτό δεν σημαίνει ότι το ψυχικό μίσος είναι η «αιτία» του πολέμου. Αλλά το μίσος είναι, αναμφίβολα, ένας όρος, όχι μόνο απαραίτητος αλλά και ουσιαστικός, του πόλεμοι».

Το μίσος καθορίζει τον πόλεμο και εκφράζεται μέσω αυτού, Η φράση του Αντρέ Μαλρό «είθε η νίκη σε αυτό τον πόλεμο να ανήκει σε όσους πολέμησαν χωρίς να τον αγαπούν» εκφράζει μία ελπίδα που στην πραγματικότητα διαψεύδεται σε όλους σχεδόν τους πολέμους. Αλλιώς δεν θα καταλαβαίναμε

Η ταξιμ σημερα απο τον Durukan Dudu

Το κείμενό του Durukan Dudu 

“Πλατεία Ταξίμ, 2 Ιουνίου 2013″

Ενημέρωση από την Gezi Commune.

Ούτε ο πιο ταλαντούχος συγγραφέας του κόσμου, ακόμη και με κούπες καφέ και σωρούς πακέτων από τσιγάρα, δεν θα μπορούσε να είναι αρκετά καλός ώστε να περιγράψει αυτό που συμβαίνει εδώ, πώς θα μπορούσα εγώ;

   Απίστευτο.

   Δεν είμαι σίγουρος ούτε για το πώς να σας πω την ιστορία, πώς να κάνω μια περίληψη.
Πολύ σύντομα: Ξεκίνησε ως διαμαρτυρίες, μετά έγινε κίνημα αντίστασης, έπειτα η αντίσταση διαδόθηκε σε πολλές πόλεις της Τουρκίας, και μετά, η ρίζα όλου αυτού, το Gezi Park στην Ταξίμ, έγινε η “Gezi Commune ’13″.
Μια πραγματική κομμούνα. Αναρχική ουτοπία – χωρίς κράτος, χωρίς οργάνωση, χωρίς βία, μόο ελευθερία, μόνο αλληλεγγύη και άνθρωποι που παρίνουν πρωτοβουλίες.
Μέχρι τώρα, το μεσημέρι της 2ας Ιουνίου, όλοι οι δρόμοι που οδηγούν στην Ταξίμ έχουν αποκλειστεί με περισσότερα από 20 οδοφράγματα (αρκετά ισχυρά ώστε να συγκρατήσουν τα τεθωρακισμένα της αστυνομίας). Η πλατεία Ταξίμ και ιδίως το Gezi Park ζουν την πλήρη ελευθερία: Καθένας και όλοι είναι ευπρόσδεκτοι, εκτός από το Κράτος και την αστυνομία του.
Και κανένα κέντρο. Καμία οργάνωση. Κανένα πολιτικό κόμμα. Ούτε κάν ένα κέντρο συντονισμού. Απλώς άνθρωποι!

    Αυτό, φίλοι…είναι αδύνατο να περιγραφεί. Ξενοδοχεία εξυπηρετούν την αντίσταση ΔΩΡΕΑΝ, κόσμος φέρνει τρόφιμα και ποτά με αυτοκίνητα, γιατροί και φοιτητές Ιατρικής προσφέρονται εθελοντικά ώστε να λειτουργήσουν νοσοκομεία πρώτων βοηθειών σε τζαμιά κοντά στα οδοφράγματα, άνθρωποι που δε μπορούν να βγούν από τα σπίτια τους σχηματίζουν το μεγαλύτερο δίκτυο πληροφόρησης, μια και τα διεφθαρμένα ΜΜΕ δεν λένε ούτε μια λέξη ενώ 1 εκατομμύριο ανθρώπων είναι στους δρόμους (φανταστείτε την έκταση της διαφθορά,ή μάλλον όχι, είναι πολύ δύσκολο και να την φανταστείτε…)
Ηλικιωμένες κυρίες και οικογένειες ανοίγουν τα διαμερίσματά τους στην αντίσταση. Δικηγόροι τρέχουν από αστυνομικό τμήμα σε αστυνομικό τμήμα, ώστε να διασφαλίσουν ότι όσοι πρασάγονται είναι ασφαλείς και καλά. Οδηγοί φορτηγών αφήνουν τα οχήματά τους στη μέση του δρόμου, ώστε να εμποδίσουν τα τεθωρακισμένα της αστυνομίας να κινηθούν. Μουσικοί συρρέουν στη Gezi Commune, καλλιτέχνες, οικογένειες, παιδιά, γέροι, γυναίκες…

Γιατί οι Έλληνες δεν αντιδρούν;

Αυτό το ερώτημα έχει γίνει η αγαπημένη καραμέλα σε συζητήσεις εντός κι εκτός συνόρων. Οι εύκολες απαντήσεις είναι πολλές. Ο καθένας μπορεί να βρει ένα σάκο του μποξ και να εκτοξεύσει πάνω τη οργή του. Όλοι μπορούμε να βγάλουμε την ουρά μας απέξω και να υποδείξουμε κάποιον άλλον που φταίει ή αντίθετα να φορτωθούμε όλες τις ενοχές και ν΄αρχίσουμε να αυτομαστιγωνόμαστε. Όμως η ουσιαστική απάντηση στο ερώτημα, δεν μπορεί να είναι παρά μία.

Ποιοι Έλληνες; Οι Έλληνες σαν ένας λαός που κατοικεί σ΄ενα συγκεκριμένο χώρο ή μια κοινή συνισταμένη που ενώνει ανθρώπους διαφορετικούς μεταξύ τους αλλά που έχουν μια συγγενή αντίληψη των όσων συμβαίνουν;

Αν λοιπόν εννοούμε τους Έλληνες σαν κατοίκους ενός συγκεκριμένου χώρου, αυτόματα οδηγούμαστε στην απάντηση του γιατί δεν γίνεται τίποτα. Γιατί οι κάτοικοι αυτού του τόπου μπορεί να έχουν τόσες μεγάλες διαφορές μεταξύ τους, ώστε να μην μπορούν να βρουν κοινές συνισταμένες αντίστασης, γιατί πολύ απλά δεν έχουν κοινές αντιλήψεις. 

• Ένα μέρος των κατοίκων μπορεί να θεωρεί πρόοδο το να πάρει πίσω τους μισθούς που έχασε κι όλα καλά. 
• Ένα άλλο μέρος μπορεί να θέλει να βρει ευκαιρίες να κάνει μπίζνες μέσα στα συντρίμμια. 
• Κάποιοι άλλοι μπορεί να οραματίζονται ανατροπές κι επαναστάσεις απέναντι στο υπάρχον σύστημα. 
• Μια άλλη κατηγορία μπορεί να είναι παντελώς αδιάφορη στις κοινές συνισταμένες και να σκέφτεται μόνο το τομάρι της και πως θα επιβιώσει. 
• Κάποιοι άλλοι μπορεί να ονειρεύονται πως είναι απόγονοι του Λεωνίδα και κάποιοι άλλοι απόγονοι των ηγεμόνων του Βυζαντίου. 

Υπάρχει μια ατέλειωτη ποικιλία κατοίκων ενός τόπου που είναι εγκλωβισμένοι σε συγκεκριμένες ιδεολογίες, θρησκευτικές αντιλήψεις, οικονομικά συμφέροντα, προσωπικές φιλοδοξίες και ιδιαίτερα προβλήματα στις μικρές φωλίτσες τους ο καθένας.