Ήδη από τη δεκαετία του 1930, ο γνωστός ψυχαναλυτής Wilhelm
Reich είχε αντιληφθεί την ανάγκη απλοποίησης βασικών ιδεών της οικονομικής
ανάλυσης του Μαρξ, ώστε αυτές να γίνουν προσιτές στον καθένα, με τον ίδιο τρόπο
που ο Errico Malatesta παρουσίασε την αναρχική του σκέψη μέσα απ’ το έργο Στο
Καφενείο, Συζητήσεις για τον Αναρχισμό. Ο παρακάτω διάλογος, μεταξύ ενός βοηθού
κομμωτή κι ενός πελάτη, δημοσιεύτηκε το 1935 με το ψευδώνυμο Ernst Parell για
το Zeitschrift für politische Psychologie und Sexualökonomie (vol.2, no.1) όσο
ήταν εξόριστος στη Δανία. Μέσα από το διάλογο, ο βοηθός αναπτύσσει, δίχως να
του το διδάξει κανείς και μόνο με τις βοηθητικές ερωτήσεις του πελάτη, βασικές
σκέψεις του Μαρξ, όπως η θεωρία της υπεραξίας.
Πελάτης: Koύρεμα, αλλά τετράγωνο παρακαλώ, όχι στρογγυλό.
(παύση)
Βοηθός: Πώς βλέπετε την εποχή μας;
Πελάτης: Χάλια. Που θα πάει όλο αυτο;
Βοηθός: Οι χούλιγκαν θα κόψουν ο ένας το λαιμό του άλλου κι
εμείς θα υποστούμε τα χειρότερα, όποιος κι αν νικήσει, είτε οι Κομμουνιστές,
είτε οι Ναζί. Είναι το ίδιο πράγμα.
Πελάτης: Ίσως έχετε δίκιο. Δεν ξέρω από πολιτική.
Βοηθός: Είμαι χαρούμενος που έχω μια δουλειά και τα βγάζω
πέρα. Όσο για τα υπόλοιπα, το μόνο που θέλω είναι να ζήσω μια ήρεμη ζωή.
Πελάτης: Μπορώ να ρωτήσω πόσα χρήματα βγάζετε απ’ αυτή τη
δουλειά;
Βοηθός: 100 μάρκα το μήνα.
Πελάτης: Τα βγάζετε πέρα με αυτά;
Βοηθός: Οριακά. Θα ήθελα να παντρευτώ, αλλά θα πάρει καιρό
μέχρι εγώ και η μνηστή μου να βάλουμε στην άκρη αρκετά ώστε να νοικιάσουμε ένα
διαμέρισμα. Δουλεύω εδώ και δέκα χρόνια σ’ αυτό το μαγαζί αλλά ακόμη δεν έχω
μαζέψει αρκετά.
Πελάτης: Το αφεντικό πώς είναι;
Βοηθός: Είναι καλός άνθρωπος. Μερικές φορές είναι λιγάκι
κακόκεφος, αλλά εγώ τα πάω καλά μαζί του.
Πελάτης: Πόσους πελάτες εξυπηρετείτε κάθε μέρα;
Πελάτης: Οπότε αυτό σημαίνει πως 15 πελάτες πληρώνουν
συνολικά 15 μάρκα στην επιχείρηση. Εσείς όμως παίρνετε μόνο 3.50 κάθε μέρα. Τι
γίνεται με τα υπόλοιπα;
Βοηθός: Δε λάβατε υπόψη τα έξοδα της επιχείρησης. Ρεύμα,
τηλέφωνο, ασφάλεια, εξοπλισμός, ενοίκιο, είναι αρκετά έξοδα.
Πελάτης: Θα μ’ ενδιέφερε να μάθω πόσα.
Βοηθός: (σκέφτεται για λίγο) Υποθέτω πως είναι τουλάχιστον 3
[1] μάρκα.
Πελάτης: Οκ, αλλά απ’ τους υπολογισμούς μας λείπουν ακόμη
9-10 μάρκα.
Βοηθος: Ναι, αλλά η επιχείρηση πρέπει να βγάλει πλεόνασμα,
αφού το αφεντικό παίρνει μεγάλο ρίσκο. Για παράδειγμα, κάποιες μέρες έχουμε
λιγότερους πελάτες ή κακές στιγμές.
Πελάτης: Αυτό σημαίνει πως παίρνετε περισσότερα όταν η
επιχειρήση πηγαίνει πολύ καλύτερα;
Βοηθός: Οχι, γιατί θα έπρεπε; Παίρνω σταθερό μισθό.
Πελάτης: Δε μπορώ να καταλάβω. Όταν δουλεύετε περισσότερο,
δεν πληρώνεστε περισσότερο; Σας κρατά χρήματα για τις κακές εποχές αλλά δεν σας
δίνει τα ανάλογα στις καλές;
Βοηθός: Έχετε απόλυτο δίκιο.
Πελάτης: Αν καταλαβαίνω καλά, παράγετε, αφού βγάλουμε όλα τα
έξοδα, από 10 έως 12 μάρκα περίπου τη μέρα κι εσείς παίρνετε 3 με 3,5 μάρκα.
Και αν οι καιροί γίνουν σταθερά κακοί για την επιχείρηση, θα σας απολύσει, και
στην περίπτωση αυτή το απόθεμα δεν θα έχει καμία χρησιμότητα για εσάς. Οπότε,
πώς χρησιμοποιεί στην πραγματικότητα αυτά τα χρήματα;
Βοηθός: Να, για παράδειγμα το αφεντικό πρέπει να πάρει
σύγχρονα μηχανήματα. Αυτή τη στιγμή αντικαθιστούμε τα ψαλίδια χειρός με
ηλεκτρικά για παράδειγμα.
Πελάτης: Και τι σημαίνει αυτό;
Βοηθός: (έκπληκτος) Τι, δεν το καταλαβαίνετε; Eίναι πολύ
απλό.Τώρα μπορώ να εξυπηρετήσω 10 πελάτες σε μια μέρα, ενώ μετά θα έχω τη
δυνατότητα να εξυπηρετήσω 20, αφού το κούρεμα θα είναι πιο γρήγορο.
Πελάτης: Και κάθε ένας απ’ αυτούς τους 20 θα πληρωνει ένα
μάρκο, όπως πριν. Κι εσείς, πόσα θα παίρνετε τότε;
Βοηθός (ακόμη πιο έκπληκτος): Φυσιολογικά, θα συνεχίσω να
παίρνω τα 100 μου μάρκα.
Πελάτης: Συγχωρήστε με που γίνομαι αδιάκριτος, είμαι λίγο
μπερδεμένος και μάλλον έκπληκτος. Με τα καινούργια βελτιωμένα μηχανήματα θα
κερδίζετε 20 μάρκα γι’ αυτόν, αλλά εσείς θα συνεχίσετε να παίρνετε 3.50. Αυτό
σημαίνει ότι το πλέονασμα από 8 μάρκα θα γίνει περίπου 13; Που πηγαίνουν αυτά
τα λεφτά;
Βοηθός: (ξύνει το κεφάλι του) Βασικά, έχετε δίκιο. Είναι μια
καλή ερώτηση αλλά, ξέρετε, κουράζομαι τόσο πολυ στη δουλειά και δεν έχω αρκετή
ενέργεια ώστε να σκεφτώ. Είμαι χαρούμενος αν μπορώ να ξεκουράζομαι λίγο και να
κρατάω τη δουλειά μου. Ξέρετε, την επόμενη εβδομάδα δύο απ’ τους πέντε
συναδέλφους μου απολύονται και πρέπει να διασφαλίσω πως δεν θ΄απολυθώ κι εγώ.
Πελάτης: Θα πρέπει να είναι αρκετά άσχημο να στέκεσαι 10
ώρες σε μια μέρα στο μαγαζί. Με τις άδειες τι γίνεται;
Βοηθός: Α, ναι. Παίρνω ένα δεκαπενθήμερο κάθε χρόνο, αλλά
καθώς παίρνουν κι άλλοι άδειες, εγώ τότε πρέπει να δουλέψω περισσότερο. Και
τώρα το αφεντικό φεύγει για δύο μήνες.
Πελάτης: Που βρίσκει τα λεφτά ώστε να λείψει για τόσο πολύ;
Bοηθός: Έχει μία βίλα στο Dahlen.
Πελάτης: Μπα! Πώς κι έτσι;
Βοηθός: Μα είναι ιδιοκτήτης αυτής της επιχείρησης εδώ και 30
χρόνια.
Πελάτης: Α, ώστε έτσι. Εργάζεται;
Βοηθός: Α, όχι, μόνο μερικές φορές απλώς βοηθάει. Αλλά είναι
μια επιτυχημένη επιχείρηση.
Πελάτης: Κοιτάξτε, δεν καταλαβαίνω τίποτε γι’ αυτά τα
πράγματα αλλά μου φαίνεται πως αυτή η βίλα και οι καλοκαιρινές του διακοπές
πληρώνονται απ’ τα 8 ή τα 13 μάρκα που κερδίζετε για το «πλέονασμα της
επιχείρησης».
Βοηθός: Ω, δε νομίζω. Αλλά ίσως έχετε δίκιο, είναι περίεργο.
Θα ήθελα να συζητήσω κάποια στιγμή μαζί σας. Ισως τελικά το συμπέρασμα σας να
είναι λογικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου