Μυθικοί αυτόχειρες

 

                                                  Μυθικοί αυτόχειρες 

 

Η αυτοκτονία του Αίαντα _ ερυθρόμορφος κάλυκας – κρατήρας Ετρουσκικού ρυθμού 400-350 π.Χ .
Το άρθρο αναφέρεται στους αυτόχειρες της μυθολογίας, δηλαδή σε αυτούς που αυτοκτόνησαν είτε αυτοβούλως είτε πιεζόμενοι από καταστάσεις. Οι κυριότεροι λόγοι ήσαν θλίψη, αγάπη, έρωτας, φόβος, ζήλια, ντροπή, τύψεις, ψυχικές ή πνευματικές διαταραχές, αυτοθυσία, ή οποιαδήποτε άλλη αιτία.

_________________________________
Άδραστος. Βασιλέας των Άργους και ένας από τους Επτά επί Θήβαις, ο οποίος αυτοπυρπολήθηκε (Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 70).
Αιγεύς. Βασιλέας της Αθήνας. Πιστεύοντας ότι ο γιος του Θησέας είχε πεθάνει στην Κρήτη, έπεσε στη θάλασσα, ή από την Ακρόπολη (Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 43 – Απολλόδωρος «Επιτομή» 1.11 – Διόδωρος ο Σικελιώτης 4.61.6).
Αίσακος. Γιος του Πριάμου ο οποίος συγκαταλέγεται μεταξύ των Μάντεων. Έπεσε στη θάλασσα και η Τηθύς τον μεταμόρφωσε σε θαλασσοπούλι (Απολλόδωρος 3.12.5 – Οβίδιος «Μεταμόρφωση» 750 ff).
Αίθρα. Μητέρα του Θησέα. (Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 243).
Άγλαυρος (η). Κόρη του Κέκροπα, η οποία κατελήφθη από φθόνο και έπεσε από την Ακρόπολη, ή στην θάλασσα, ενώ άλλοι ισχυρίζονται ότι ο θεός Ερμής την μεταμόρφωσε σε μαύρη πέτρα. (Απολλόδωρος 3.14.6 – Ευριπίδης «Ίων» 20ff – Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 166 – Οβίδιος «Μεταμόρφωση» 2.830).
Άγριος. Βασιλέας της Καλυδώνος στην Αιωλία, αυτοκτόνησε όταν εκδιώχθηκε από το βασίλειό του λόγω του Διομήδη, ενώ κατ’ άλλους ...λέγεται ότι τον σκότωσε ο Διομήδης. (Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 242 – Αντωνίνος Λιμπεράλις «Μεταμορφώσεις» 37).
Αίας ο Τελαμόνιος. Αχαιός ηγέτης αυτοκτόνησε με το ξίφος του λόγω τρέλας. («Αιθιοπίς» 3- Ευριπίδης «Ελένη» 96 – Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 242 – Πινδάρου «Ίσθμιες Ωδές» 4.35 – Πινδάρου «Νέμεες Ωδές» 7.26 – Κουίντος Σμυρναίος 5.482 – Παυσανίας 3.1912 – Σοφοκλής «Αίας» 815ff).
Αίμων. Υιός του Κρέοντα. Λέγεται ότι αυτοκτόνησε στον τάφο της Αντιγόνης, άλλοι λένε ότι τον καταβρόχθισε η Σφίγγα. (Απολλόδωρος 3.5.8- Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες»72 – Σοφοκλής «Αντιγόνη» 1175 – Προπέρτιος «Ελεγείες» 2.8.21).
Αλκημέδη. Μητέρα του Ιάσονα, η οποία εξαναγκάσθηκε από τον βασιλέα Πελία, να αυτοκτονήσει μαζί με τον σύζυγό της. Η Αλκημέδη κρεμάσθηκε, ή ήπιε μέχρι ασφυξίας αίμα ταύρου, όπως ο σύζυγος και το παιδί της. (Απολλόδωρος 1.9.27 – Βαλέριος Φλάκος «Αργοναυτικά» 1.818ff).
Αλκινόη. Έπεσε στην θάλασσα και πνίγηκε. (Παρθένιος εκ Νικαίας 27.1).
Άλκις. Αυτοκτόνησε στο πατρικό της σπίτι, σύμφωνα με προφητεία (Παυσανίας 9.17.1).
Αλκυόνη. Έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε από θλίψη για τον θάνατο του άνδρα της και μεταμορφώθηκε σε πτηνό. (Απολλόδωρος 1.7.3-4 – Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 65).
Αλθαία. Μητέρα του Μελεάγρου η οποία κρεμάσθηκε. (Απολλόδωρος 1.8.1-3).
Άματα. Μητέρα του Αινεία η οποία κρεμάσθηκε (Βιργίλιος «Αινειάδα» 12.602).
Αμφινόμη. Μητέρα του Ιάσονα η οποία αυτοκτόνησε με ξίφος (ο Ιάσονας ήταν υιός του Αίσονα και της Αλκιμήδους ή της Αμφινόμης) (Διόδωρος ο Σικελιώτης 4.50.2).
Αμιών. Αυτοκτόνησε από θλίψη για τον θάνατο των παιδιών του, τους Νιοβίδες που ήσαν οι επτά υιοί και επτά κόρες που απέκτησε με την Νιόβη και σκοτώθηκαν από τον Απόλλωνα και την Αρτέμιδα. (Οβίδιος «Μεταμόρφωση» 6.271 – Παυσανίας 9.5.8).
Αλία (Λευκοθέα). Αδελφή των Τελχίνων (δαίμονες της θάλασσας) η οποία αφού βιάσθηκε από τους γιούς της, αυτοκτόνησε πέφτοντας στην θάλασσα και παίρνοντας το όνομα Λευκοθέα. (Διόδωρος ο Σικελιώτης 5.55.4-7).
Ανχίσης. Άλλοι ισχυρίζονται ότι πέθανε στην εξορία και άλλοι ότι αυτοκτόνησε. (Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες»94 – Βιργίλιος “Αινειάδα”3.709).
Άνχορος. Υιός του Μίδα ο οποίος ιππεύοντας το άλογό του χάθηκε στην άβυσσο και κατόπιν η γη έκλεισε. (Πλούταρχος 5).
Ανδρόκλια. Κόρη του Αντιποίνου η οποία σκοτώθηκε στην θέση του πατέρα της. (Παυσανίας 9.17.1).
Αντίκλια. Πέθανε από πόνο λόγω της απουσίας του γιού της Οδυσσέα, ή αυτοκτόνησε από ψευδή φήμη για τον θάνατό του. (Ομήρου «Οδύσσεια» 15.353ff – Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 243).
Αντιγόνη (1) (σύζυγος του Πηλέα). Κρεμάσθηκε από ζήλεια. (Απολλόδωρος 3.13.1-3).
Αντιγόνη (2). Σύμφωνα με ορισμένους θάφτηκε ζωντανή κατόπιν εντολής του Κρέοντα και κατ’ άλλους αυτοκτόνησε. Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι την σκότωσε ο Αίμων (γιός του Κρέοντα) (Απολλόδωρος 3.8.1 – Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 72, 243 – Σοφοκλής «Αντιγόνη» 1220).
Αρκεόφων. Πέθανε από ασιτία, λόγω ερωτικής απογοήτευσης (Αντωνίνος Λιμπεράλις «Μεταμορφώσεις» 39).

Κοιμώμενη Αριάδνη
Αριάδνη. Κρεμάσθηκε επειδή την εγκατέλειψε ο Θησέας. (Πλούταρχος «Θησεύς» 20.1-4).
Άσπαλις Κρεμάσθηκε για να αποφύγει τον βιασμό και κατόπιν μεταμορφώθηκε σε άγαλμα. (Αντωνίνος Λιμπεράλις «Μεταμορφώσεις» 13).
Ασσαών. Όταν αυτοκτόνησε η κόρη του Νιόβη, την οποία ποθούσε, μετανοημένος για την αμαρτία του αυτοκτόνησε (Παρθένιος εκ Νικαίας 33).
Άττις. Πέθανε αφού προηγουμένως ευνουχίσθηκε, ή σκοτώθηκε από κάπρο. (Οβίδιος «Μεταμόρφωση» 10.105 – Παυσανίας 7.17.9-11).
Αύρα. Πνίγηκε στον Σαγγάριο και κατόπιν μεταμορφώθηκε σε πηγή. (Νόννος ο Πανοπολίτης 48.928ff).
Βολίνα. Έπεσε στην θάλασσα να πνιγεί αλλά ο Απόλλων την έκανε αθάνατη. (Παυσανίας 7.23.4).
Βροτέας. Τρελάθηκε και έπεσε στην φωτιά. (Απολλόδωρος «Επιτομή» 2.2).
Βούτης. Έπεσε σε πηγάδι (Διόδωρος ο Σικελιώτης 5.50.5).
Βύβλις. Αυτοκτόνησε λόγω του έρωτά της για τον αδελφό της. (Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 243 – Παρθένιος εκ Νικαίας 11.4).
Γλαύκη. Δολοφονήθηκε από την Μήδεια, η οποία της έστειλε νυφικό φόρεμα, εμποτισμένο με δηλητήριο. Λέγεται επίσης ότι σκοτώθηκε όταν έπεσε σε πηγάδι, πιστεύοντας ότι το νερό του ήταν το αντίδοτο στο δηλητήριο.. (Απολλόδωρος 1.9.28 – Παυσανίας 2.3.6).
Δαιδαλίων. Κατακρημνίσθηκε από την κορυφή του Παρνασσού και μεταμορφώθηκε από τον Απόλλωνα σε γεράκι. (Οβίδιος «Μεταμόρφωση» 11.339).
Δηιάνειρα. Σύζυγος του Ηρακλή και υπαίτια του θανάτου του, γι’ αυτό αυτοκτόνησε  αφού κρεμάσθηκε. (Απολλόδωρος 2.7.7ff – Διόδωρος ο Σικελιώτης4.38.3- Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 36 – Σοφοκλής «Τραχίνιαι» 874ff).

H αυτοκτονία της Διδούς
Διδώ. Όταν ο Αινείας απέρριψε τον ερωτά της, αυτοκτόνησε με την πυρωμένη λεπίδα του ξίφους του. (Οβίδιος «Φάστι» 3.549 – Οβίδιος «Μεταμόρφωση» 13.79 – Βιργίλιος «Αινειάδα» 4.664).
Διμοίτης. Ήταν ερωτευμένος με ένα γυναικείο πτώμα που «ξέβρασε» η θάλασσα και όταν αντελήφθη ότι δεν ήταν δυνατόν να συνεχίσει τον έρωτά του, αυτοκτόνησε. (Παρθένιος εκ Νικαίας 31).
Δύμας. Στρατιώτης στον πόλεμο τω Επτά επί Θήβαις ο οποίος αυτοκτόνησε όταν τον συνέλαβαν. (Στάτιος «Θηβαΐδα» 10.435).
Εριγόνη. Κόρη του Αιγίσθου και της Κλυταιμνήστρας η οποία κατηγόρησε τον Ορέστη για τον θάνατο των γονέων της και όταν αυτός αθωώθηκε………αυτή αυτοκτόνησε αφού κρεμάσθηκε. (Δίκτυς ο Κρής 6.4).
Εριγόνη. (κόρη του Ικάριου). Κρεμάσθηκε όταν ανακάλυψε το νεκρό σώμα του πατέρα της. (Απολλόδωρος 3.14.7 – Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 224 – Νόννος ο Πανοπολίτης 47.219ff).
Έρση. Έπεσε από την Ακρόπολη (ή στην θάλασσα) όταν πρόδωσε το μυστικό της θεάς Αθηνάς που αφορούσε στον Ερυχθόνιο (βασιλέας των Αθηνών, μισός άνθρωπος και μισός φίδι). (Απολλόδωρος 3.14.6 – Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 166).
Ερυσίχθων. Τιμωρήθηκε από την θεά Δήμητρα να αυτοκτονήσει τρώγοντας τον εαυτό του. (Οβίδιος «Μεταμόρφωση» 8.738ff).
Ευρυδίκη. Σύζυγος του Κρέοντα και μητέρα του Αίμωνα η οποία αυτοκτόνησε όταν έμαθε τον θάνατο του γιού της. (Σοφοκλής «Αντιγόνη»1300).
Ευάδνη. Σύζυγος του Καπανέος, ενός εκ των Επτά επί Θήβαις. Έπεσε στην πυρά την ίδια στιγμή που καιγόταν η σωρός του άνδρα της. (Απολλόδωρος 3.7.1 – Ευριπίδης «Ικέτιδες» 1070 – Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 243 – Προπέρτιος 1.15.21 – Κουίντος Σμυρναίος 10.481).
Εύηνος. Πατέρας της Μάρπησας ο οποίος αυτοκτόνησε όταν διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε να πιάσει τον Ίδα που είχε απαγάγει την κόρη του. Πνίγηκε στον ποταμό Λύκορμα ο οποίος έκτοτε ονομαζόταν Εύηνος. (Απολλόδωρος 1.7.7-8 – Πλούταρχος 40).
Εύοπις. Κρεμάσθηκε από φόβο και ντροπή όταν ο άνδρας της ενημέρωσε τον πατέρα της ότι συνουσιαζόταν με τον αδελφό της. (Παρθένιος εκ Νικαίας 31).

Ηρακλής και λερναία ύδρα_ πίνακας του Antonio del Pollaiolo_πινακοθήκη Uffizi
Ηρακλής. Πέθανε από δηλητηριασμένο χιτώνα ο οποίος κατέτρωγε την σάρκα του. Μη υποφέροντας τους πόνους τοποθέτησε σωρό ξύλων στο όρος Οίτη για να καεί. Αρχικά ουδείς ήθελε να ανάψει τον σωρό και τελικά το έπραξε ο Φιλοκτήτης. Ενώ καιγόταν ο Ηρακλής εμφανίσθηκε ένα σύννεφο το οποίο μετέφερε τον Ηρακλή στους ουρανούς όπου απέκτησε την αθανασία. (Απολλόδωρος 2.7.7ff – Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 224 – Κουίντος Σμυρναίος 5.645 – Σοφοκλής «Τραχίνιαι» 749ff – Βιργίλιος «Αινειάδα» 7.659).
Ηρώ. Αυτοκτόνησε πηδώντας από πύργο όταν ανεκάλυψε το πτώμα του εραστή της Λέανδρου. (Musaeus Grammaticus – Ov.Her 18, 19).
Θεανώ. Αυτοκτόνησε όταν πληροφορήθηκε τον θάνατο των παιδιών της. (Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 186).
Θεμιστώ. Σύζυγος του Αθάμαντα, η οποία αυτοκτόνησε όταν διαπίστωσε ότι εξαπατήθηκε προκειμένου να σκοτώσει τα παιδιά της. (Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 4).
Θίας. Βασιλέας της Ασσυρίας και πατέρας του Άδωνι, ο οποίος αυτοκτόνησε όταν έμαθε ότι είχε διαπράξει  king of Assyria and father of Adonis, committed suicide when he learned he had committed αιμομιξία. (Αντωνίνος Λιμπεράλις «Μεταμορφώσεις» 34).
Θίσβη. Όταν βρήκε τον αγαπημένο της Πύραμο νεκρό…….αυτοκτόνησε. (Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 243 – Οβίδιος «Μεταμόρφωση» 4.55ff.).
Ιπποδάμια. Αυτοκτόνησε όταν ο σύζυγός της Πέλωψ την κατηγόρησε για τον θάνατο του Χρυσίππου. (Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 243 – Πλούταρχος 33).
Ιππόνοος. Έπεσε στην φωτιά εξαιτίας ενός οράματος του θεού Απόλλωνα (Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες»2.4.2).
Ιλιόνα. Κόρη του Πριάμου η οποία αυτοκτόνησε. (Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 243).
Ινώ. Πήδηξε στην θάλασσα αποκτώντας κατόπιν την αθανασία. (Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 4, 224 – Πίνδαρος «Ολύμπιες Ωδές» 2.30 – Στάτιος «Θηβαΐδα» 1.14).
Ίφης. Αγαπούσε την Αναξαρέτη αλλά επειδή εκείνη τον απέρριψε κρεμάσθηκε στην πόρτα της οικίας της. (Οβίδιος «Μεταμόρφωση» 14.698ff.).
Ιάσων. Λέγεται ότι η Μήδεια προέβλεψε ότι τα συντρίμμια της Αργούς θα πέσουν επάνω του. Άλλοι ισχυρίζονται ότι μη δυνάμενος να αντέξει την απώλεια της γυναίκας και των παιδιών του αυτοκτόνησε. (Διόδωρος ο Σικελιώτης 4.55.1 – Ευριπίδης «Μήδεια» 1386 – Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 25).

Οιδίπους & Ιοκάστη
Ιοκάστη. Μητέρα και σύζυγος του Οιδίποδα. Κρεμάσθηκε, ή αυτοκτόνησε με ξίφος. (Απολλόδωρος 3.5.7 –  Ευριπίδης «Γυναίκες Φοινίκης» 1455 – Σοφοκλής «Οιδίπους» 1234ff – Στάτιος «Θηβαΐδα» 11.634ff.).
Καινεύς. Αυτοκτόνησε ή θάφτηκε ζωντανός από τους Κενταύρους (Απολλόδωρος 1.22- Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες»242).
Κάλαμος. Έπεσε στον ποταμό Μαίανδρο, λόγω θλίψης για τον θάνατο του φίλου του Κάρπου. (Νόννος ο Πανοπολίτης 11.478).
Καλλιρόη. Αυτοκτόνησε επειδή θεώρησε τον εαυτό της υπεύθυνο για επιδημία πανώλης. (Παυσανίας 7.20.1).
Κανάκις. Αυτοκτόνησε επειδή ήταν ερωτευμένη με τον αδελφό της, ή κατ’ άλλους την σκότωσε ο πατέρας της Αίολος για τον ίδιο λόγο. (Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες»238, 243).
Κινύρας. Βασιλέας της Κύπρου και πατέρας του Άδωνι, αυτοκτόνησε από ντροπή για την σχέση που είχε με την κόρη του. (Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 242).
Κλεοπάτρα. Πέθανε από θλίψη, ή κρεμάσθηκε για τον θάνατο του Μελάγρου. (Απολλόδωρος 1.8.2-3 – Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 174).
Κλίτη. Κρεμάσθηκε όταν πληροφορήθηκε τον θάνατο του άνδρα της Κύζικου (Απολλώνιος Ρόδιος «Αργοναυτικά» 1.1063 – Παρθένιος εκ Νικαίας 28.1-2 – Ορφικά Αργοναυτικά 600).
Κλύμενος. Αυτοκτόνησε από ντροπή όταν σε ένα συμπόσιο συνουσιάσθηκε με την κόρη του αφήνοντάς την έγκυο. (Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες»242 – Παρθένιος εκ Νικαίας 14.4).
Κόρεσος. Ιερέας του Διονύσου ο οποίος αφού απέτυχε να τον ερωτευθεί η Καλλιρρόη, προτίμησε να αυτοκτονήσει παρά να την θυσιάσει σε εκπλήρωση προφητείας. (Παυσανίας 7.20.1).
Κύκνος. Διέταξε τον Φύλιο να πραγματοποιήσει τέσσερις άθλους σε ένδειξη αφοσίωσης και όταν αυτός δεν πραγματοποίησε τον τελευταίο τότε έπεσε από έναν βράχο και μεταμορφώθηκε στο γνωστό πτηνό. (Οβίδιος «Μεταμόρφωση»7.371).
Λαοδάμια. Της επετράπη να μιλήσει στον νεκρό σύζυγό της Προτεσίλαο για τρείς ώρες και κατόπιν αυτός θα επέστρεφε στον Άδη. Εκείνη τότε αυτοκτόνησε με μαχαίρι, ή κατ’ άλλους αυτοπυρπολήθηκε. (Απολλόδωρος «Επιτομή» 3.30 – Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες»104).

H αυτοκτονία της Λουκρητίας
Λουκρητία. Αυτοκτόνησε μετά τον βιασμό από τον Σέξτο Ταρκίνιο (Sextus Tarquinius) (Τίτος Λίβιος 1.57.6ff – Οβίδιος «Φάστι» 2.725ff).
Λυκούργος (βασιλέας των Ηδώνων της Θράκης) Ήταν ο πρώτος που έδιωξε τον Διόνυσο. Λέγεται ότι οι Ηδωνοί τον έδεσαν σε άλογα τα οποία τον κομμάτιασαν. Ενώ άλλοι αναφέρουν ότι ο Διόνυσος του προκάλεσε τρέλα και αυτοκτόνησε. (Απολλόδωρος 3.5.1 – Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 242).
Μάκαρ. Αυτοκτόνησε λόγω της αδελφής του Κανάκης με την οποία είχε αιμομικτική σχέση.  (Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 242 – Πλούταρχος 28).
Μακαρία. Κόρη του Ηρακλέους η οποία αυτοκτόνησε εκπληρώνοντας προφητεία η οποία έλεγε ότι τα παιδιά της τα οποία είχαν καταφύγει στην Αθήνα και ευρίσκοντο σε πόλεμο με τον Ευρυσθέα, θα νικούσαν μόνο αν κάποια νέα γυναίκα ευγενικής καταγωγής προσφερόταν ως θυσία στην Περσεφόνη. (Παυσανίας 1.32.6).
Μαίων. Ένας εκ των Θηβαίων οι οποίοι επαγίδευσαν τον Τυδέως όταν επέστρεψε στην Θήβα. Αρχικά του χαρίσθηκε η ζωή, αλλά αργότερα αυτοκτόνησε. (Στάτιος «Θηβαΐδα» 3.87).
Μάραθος. Ανήκαν στον στρατό των Διόσκουρων οι οποίοι είχαν έλθει στην Αθήνα για να σώσουν την ωραία Ελένη όταν την απήγαγε ο Θησέας. Εκπληρώνοντας προφητεία θυσιάσθηκε εθελοντικά στην πρώτη γραμμή της μάχης. (Πλούταρχος «Θησεύς» 32.4).
Μάρκιος. Διεκδικητής του θρόνου της Ρώμης ο οποίος όταν ηττήθηκε από τον Tullus Hostilius αυτοκτόνησε από ασιτία. (Πλούταρχος «Νούμα» 21.3).
Μέλης. Απορρίπτοντας τον έρωτα του Τιμαγόρα, του ζήτησε να πηδήξει από βράχο, όμως αργότερα μετανιωμένος, αυτοκτόνησε πηδώντας από τον ίδιο βράχο. (Παυσανίας 1.30.1).
Μέλις. Προκειμένου να αποφύγει τον ερωτομανή Δαμναμενέα (έναν από τους Ιδαίους δακτύλους) ο οποίος την «πολιορκούσε» αυτοκτόνησε πέφτοντας στην θάλασσα. (Νόννος ο Πανοπολίτης33.324).
Μενίππη. Κόρη του Ωρίωνα η οποία αυτοκτόνησε προκειμένου να σωθούν άνθρωποι από λοιμό και κατόπιν έγινε κομήτης. (Αντωνίνος Λιμπεράλις «»Μεταμορφώσεις» 25).
Μενοικεύς. Πατέρας του Κρέοντα ο οποίος αυτοκτόνησε πέφτοντας από τα τείχη των Θηβών για να σωθεί η πόλη από την πανώλη και να επαληθευθεί η προφητεία του Τειρεσία. (Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 67).
Μετιόχη. Κόρη του Ωρίωνα η οποία αυτοκτόνησε προκειμένου να σωθούν άνθρωποι από λοιμό και κατόπιν έγινε κομήτης. (Αντωνίνος Λιμπεράλις «»Μεταμορφώσεις» 25).
Μολπάδια. Έπεσε από βράχο μη αντέχοντας την αυστηρότητα του πατέρα της. (Διόδωρος ο Σικελιώτης 5.62.1-3).
Νιόβη (εκ Λυδίας). Αφού απέρριψε τον πόθο του πατέρα της Ασσάονα ο οποίος σκότωσε τον σύζυγό της Φίλοιτο, αυτή κατόπιν έκαψε τα παιδιά της και κατόπιν αυτοκτόνησε πέφτοντας από βράχο. (Απολλόδωρος 3.5.6 – Νόννος ο Πανοπολίτης 14.274ff – Παρθένιος εκ Νίκαιας 33 – Κουίντος Σμυρναίος 1.294).
Νίσος. Ήταν βασιλέας των Μεγάρων όταν η πόλη κατελήφθη από τον Μίνωα. Ο Νίσος φορούσε περούκα από πορφυρά μαλλιά η οποία του εξασφάλιζε την αθανασία. Όμως η κόρη του Σκύλλα η οποία ήταν ερωτευμένη με τον βασιλέα Μίνωα του αφαίρεσε τα μαλλιά και λέγεται ότι αυτός κατόπιν αυτοκτόνησε, ενώ κατ’ άλλους ότι μεταμορφώθηκε σε ψαραετό. (Απολλόδωρος 3.15.7-8 – Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 198, 242 – Οβίδιος «Μεταμόρφωση» 8.145 – Παυσανίας 1.19.4).
Νυκταίος. Βασιλέας της Βοιωτίας που λέγεται ότι αυτοκτόνησε, ή σκοτώθηκε σε μάχη κατά του Επωπέα (βασιλέας της Σικυώνος). (Απολλόδωρος 3.5.5 – Παυσανίας 2.6.2).
Οιδίπους. Άλλοι λένε ότι σκοτώθηκε στον Κολωνό, ή στην Θήβα, ενώ κατ’ άλλους αυτοκτόνησε. (Απολλόδωρος 3.5.7-9 – Ησίοδος «κατάλογοι Γυναικών» 24- Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 242 – Σοφοκλής «Οιδίπους επί Κολωνώ» 1580).
Οινόμαος. Βασιλέας της Πίσας στην Ηλεία. Σκοτώθηκε όταν το άρμα που οδηγούσε τον έσυρε μέχρι θανάτου λόγω δολιοφθοράς του Μύρτιλου. Άλλοι ισχυρίζονται ότι αυτοκτόνησε λόγω θλίψης. (Απολλόδωρος «Επιτομή» 2.7- Διόδωρος ο Σικελιώτης 4.73.6).
Οινόνη.  Αισθανόμενη τύψεις επειδή δεν γιάτρεψε τον Πάρι, όταν πληγώθηκε στην μάχη της Τροίας, κρεμάσθηκε όταν τον βρήκε νεκρό. Άλλοι ισχυρίζονται ότι πήδηξε στην πυρά όταν καιγόταν το πτώμα του. (Απολλόδωρος 3.12.6 – Παρθένιος εκ Νίκαιας 4.1-7 – Κουίντος Σμυρναίος 10.458ff.).
Ορόντης. Αρμένιος στρατηγός ο οποίος αυτοκτόνησε όταν διαπίστωσε ότι ηττάτο από τον θεό Διόνυσο. (Νόννος ο Πανοπολίτης 17.287).
Ορφέας. Λέγεται ότι διαμελίσθηκε από τις Μαινάδες. Άλλοι ισχυρίζονται ότι χτυπήθηκε από κεραυνό επειδή αποκάλυψε μυστικά των μυστηριακών τελετών ή ότι αυτοκτόνησε από θλίψη. (Απολλόδωρος 1.3.2 – Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Αστρονομική Ποίηση» 2.7 – Παυσανίας 9.30.4-6).
Παρθένος. Πήδηξε από βράχο φοβούμενη την αυστηρότητα του πατέρα της, όταν ένας χοίρος κατέστρεψε τα βαρέλια κρασιού που είχε ορισθεί να προσέχει. (Διόδωρος ο Σικελιώτης 5.62.3 – Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Αστρονομική Ποίηση» 2.25).
Πελόπεια. Βιάσθηκε από τον πατέρα της Θυέστη και παντρεύτηκε τον Ατρέα, αφού πριν είχε γεννήσει και εγκαταλείψει το νεογέννητο παιδί…..καρπό του βιασμού……….το οποίο όμως βρήκε ο Ατρέας και το μεγάλωσε σαν δικό του. Η Πελοπία αυτοκτόνησε όταν αργότερα διαπίστωσε ότι ο Αίγισθος ήταν ο καρπός του βιασμού της. (Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 88, 243).
Πολυδώρα. Αυτοκτόνησε όταν πέθανε ο σύζυγός της Πρωτεσίλαος. (Παυσανίας 4.2.7).
Πολυμήδη. Μητέρα του Ιάσονα η οποία μετά τον θάνατο του συζύγου της Αίσωνα, καταράσθηκε τον Πελία και αυτοκτόνησε. (Απολλόδωρος 1.9.27).
Πύραμος. Ήταν ερωτευμένος με την Θίσβη και νομίζοντας ότι είναι νεκρή αυτοκτόνησε. (Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες»242 – Οβίδιος «Μεταμόρφωση» 4.55ff.).
Σεμίραμις. Ιδρυτής και βασίλισσα της Βαβυλώνας η οποία αφού σκότωσε τον σύζυγό της Νίνο, αυτοκτόνησε. (Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες»243).
Σολόϊς. Ήταν ερωτευμένος με την αμαζόνα Αντιόπη και επειδή αυτή δεν ανταποκρίθηκε αυτοκτόνησε πέφτοντας σε ποτάμι, οπότε και πνίγηκε. (Πλούταρχος «Θησεύς» 26.3-5).

Ο Οιδίπους ερμηνεύει τον γρίφο στην Σφίγγα
Σφίγγα. Αυτοκτόνησε πέφτοντας από το οχυρό όταν ο Οιδίπους βρήκε την λύση στον γρίφο της. (Απολλόδωρος 3.5.7-8).
Σθενέβοια. Ερωτεύθηκε τον Βελλερεφόντη παρακαλώντας τον να συναντηθούν και όταν αυτός την απέρριψε, τότε αυτή είπε στον άνδρα της ότι της είχε κάνει ανήθικες προτάσεις. Αργότερα αυτοκτόνησε όταν πληροφορήθηκε ότι ο Βελλερεφόντης παντρεύτηκε. (Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες» 57).
Τεγέα (νύμφη). Ερωτεύθηκε τον Αριστομελίδα ο οποίος την ανέθεσε στον Χρόνιο. Αυτή αυτοκτόνησε από φόβο και ντροπή. (Παυσανίας 8.47.6).
Τηρεύς. Θράκας ο οποίος αυτοκτόνησε στα Μέγαρα και μεταμορφώθηκε σε τσαλαπετεινό. (Παυσανίας 1.41.8, 10.4.8).
Τιμαγόρας. Αγαπούσε τόσο πολύ τον Μέλη, ώστε έφθασε στο σημείο να αυτοκτονήσει πηδώντας από βράχο επειδή του το ζήτησε. (Παυσανίας 1.30.1).
Υλονόμη. Ήταν θηλυκός Κένταυρος η οποία συμμετείχε στην μάχη κατά των λαπιθών. Όταν ο αγαπημένος της Κένταυρος Κύλλαρος σκοτώθηκε από τον Πειρίθοο, τότε αυτή έπεσε στο ακόντιο που είχε σκοτώσει τον αγαπημένο της. (Οβίδιος «Μεταμόρφωση» 12.405ff).
Υρίη (Θυρίη). Πέθανε καλίγοντας από λύπη για τον θάνατο του γιού της Κύκνου, ή κατ’ άλλους έπεσε σε λίμνη και μεταμορφώθηκε σε κύκνο. (Οβίδιος «Μεταμόρφωση» 7.371ff – Αντωνίνος Λιμπεράλις «Μεταμορφώσεις» 12).
Φαίδρα. Ερωτεύθηκε τον ανιψιό της Ιππόλυτο και αυτοκτόνησε όταν ο ερωτάς της δημοσιοποιήθηκε. (Διόδωρος ο Σικελιώτης 4.62.3 – Ευριπίδης «Ιππόλυτος» 769ff. – Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες»243 – Πλούταρχος  34).
Φυλλίς. Κόρη του βασιλέα των Θρακών Σίθωνα η οποία παντρεύτηκε τον Δημοφόντα και αυτοκτόνησε όταν ο σύζυγός της την εγκατέλειψε. (Απολλόδωρος «Επιτομή» 6.16 – Γάιος Ιούλιος Υγίνος «Ιστορίες»59, 243).